Ludzie bywają dotknięci różnymi zaburzeniami psychicznymi. Z tego powodu często są traktowani przez innych jako psychicznie słabsi lub emocjonalnie niezrównoważeni. Zdarza się, że społeczeństwo unika takich ludzi, czuje do nich niechęć, ale wszyscy powinniśmy uświadomić sobie, że jest to zaburzenie chorobowe, które powinno być leczone, podobnie jak inne choroby.

Zaburzenia psychiczne mogą być tylko chwilowe - mały epizod w życiu, który po kilku minutach wróci do normy, może trwać dłużej; często może zakłócić procesy myślenia, ale musimy wiedzieć, że większość z nas nosi w sobie różne zaburzenia psychiczne, mniej lub bardziej widoczne. W zasadzie ciężko jest spotkać osobę, która w oczach wszystkich będzie uchodziła za zupełnie normalną. Według psychiatrii i psychologii wszyscy jesteśmy zaszeregowani do jakiejś kategorii psychicznej. I nikt nie jest "perfekt". Ważne aby umieć sobie radzić z własnymi emocjami i nauczyć się być sobą bez względu na opinie innych, którzy nie raz chcą nas przemodelować po swojemu. Nie wolno na siłę wcielać się w cudzą osobowość. Udawanie kogoś innego jest już dużym zaburzeniem psychicznym! Ważne aby rodzice na siłę nie kształtowali swoich dzieci, one muszą iść swoimi drogami a nie rodziców, stąd u dużej ilości dorosłych już osób biorą się zaburzenia psychiczne z dzieciństwa. LINK!

Zaburzenia o podłożu psychologiczno - psychicznym spowodowane są różnymi czynnikami, np. hormonalnymi, uszkodzeniami mózgu (urazy), źle wykształtowanym układem odpornościowym w zakresie psychicznym ... i wiele innych. Każde ludzkie zachowanie da się zdefiniować w zależności od zachowania się człowieka. Psychiczne stany świadomości są bardzo ważne dla procesów fizycznych, wspólnie mają olbrzymie znaczenie dla ludzkiego życia. Trudno streścić zachowania nawet kilku psychologicznych grup, to już wyższa psychologia a w naszym prywatnym życiu musimy tylko wszyscy w miarę poznać kilka zasad, które pomogą nam określić siebie i swoje. Nieraz nie będzie to łatwe... o tym wie każdy - stąd częste pytanie - kim naprawdę jestem ? I nie jest łatwo odnaleźć własną tożsamość a cóż dopiero zaglądać do psychiki drugiego człowieka ? Wielokrotnie sam psycholog opiera się tylko na teorii i jego terapia kończy się niepowodzeniem.

W życiu każdego człowieka bywają określone sytuacje, które są indywidualne dla każdego człowieka. Każdy człowiek oprócz rozumu posiada ciało, które w jakiś sposób wpływa na umysł i odwrotnie. Czynności fizyczne człowieka: wydzielanie hormonalne, sen, żywność, aktywność: nocna czy dzienna też nie pozostaje bez znaczenia a nawet jego hobby. Wszystkie życiowe czynniki mocno wpływają na psychikę i na dalsze akcje życiowe: na szczęście, smutek... za pomocą akcji życia umysł odbiera podniety, za pomocą których dokonują się reakcje chemiczne i komunikacja w systemie nerwowym. Jaką siłę wzruszeń, myślenia, jaką ilości danego hormonu uruchomimy takie następują w naszym ciele zmiany. Każda nasza myśl chociaż niematerialna wpłynie na pracę całego ciała i umysłu.

Ciało ludzkie posiada takie możliwości jakie mu nadamy sami i nasze środowisko. Wszystkie nasze nawet najmniejsze ruchy w świecie materialnym i umysłowym będą ogromnymi krokami w kształtowaniu własnej osobowości. Jedni czynią różne rzeczy nieświadomie, co również nie pozostaje obojętne na zachodzące procesy, inni czynią je zupełnie świadomie; kształtują siebie na swojej wybranej drodze. To co jest nieświadome też jest "żywe" i ktoś postępujący nieświadomie w kierunku złym tak czy owak przyczynia się do swojej destrukcji i zapłaci każdą cenę za swoje mylne decyzje. Wielokrotnie przyczyni się do własnych zaburzeń psychicznych. Dlatego często psycholog zaleca - myśl pozytywnie!

Ciężko również leczyć człowieka z jego procesów nieświadomych kiedy posiada w sobie duże negatywne ładunki. Trudno wyładować pewne ładunki jego działań ze sfery nieświadomej, jego świat znacznie się różni od świata człowieka, który idzie przez życie ze świadomym umysłem i sprawiedliwe ocenia każdy swój krok. Ważne dla niego jest jakie czyni ruchy aby każde jego działanie nie było sprzeczne z ogólnie przyjętymi moralnymi zasadami. Nasz świat jest tak urządzony, że narzuca nam pewne wymogi. Obaj z tego samego doświadczenia wyniosą inne korzyści. Wszystkie doświadczenia mają tendencję do powtórnego zaistnienia. Psychika przeładowana negatywnym ładunkiem zmierza do uwolnienia z nieprzyjemnego napięcia. Jeśli nasze ego nie potrafi w zadawalający sposób dostosować się do ogólnie przyjętych form, pojawia się zaburzenie w psychice, depresje, a nawet przestępczość.

Zaburzenie obsesyjno - maniakalne:

Jest to stan, w którym ludzie cierpią na stale nawracające, niechciane myśli lub zachowania, których nie są w stanie kontrolować. Typową obsesją tego typu jest obawa przed zanieczyszczeniem, ciągłe wątpliwości jak np. niepewność, czy żelazko zostało wyłączone lub niespokojne myśli o treściach seksualnych lub religijnych. Do maniakalnych zaburzeń należy częste mycie się, sprawdzanie, wieczne porządkowanie lub liczenie.

Pourazowe zaburzenia stresowe:

Dramatyczne przeżycia, w których wystąpiły lub mogły wystąpić poważne obrażenia fizyczne mogą być przyczyną powstania tzw. Pourazowych Zaburzeń Stresowych. Przykładami takich wydarzeń mogą być przeżycia gwałtu, przemocy w dzieciństwie, wojny lub klęski żywiołowej. Powszechnymi objawami w/w zaburzeń są nawracające wspomnienia, w czasie których osoba dotknięta nimi przeżywa na nowo swoje przerażające doświadczenie, koszmary nocne, depresję, uczucia złości lub rozdrażnienia.

Ogólne zaburzenie lękowe:

Charakteryzowane są one jako przesadne martwienie się o zwykłe, rutynowe wydarzenia i czynności życiowe. Taki stan lękowy trwa co najmniej sześć miesięcy, w czasie których osoba więcej czasu spędza na zamartwieniu się niż na czymkolwiek innym. Osoba z takimi zaburzeniami oczekuje zawsze najgorszego, nawet jeśli osoby postronne nie widzą powodu do zmartwienia. Objawy fizyczne towarzyszące tym stanom to mdłości, drgawki, zmęczenie, napięcie mięśni czy ból głowy.

Atak paniki:

Temat depresji i choroby dwubiegunowej nie byłby kompletny bez uwzględnienia zaburzenia psychicznego, zwanego atakiem paniki. W życiu każdego człowieka lęk jest uzasadniony w chwili zagrażającej życiu lub innych wypadków i zdarzeń. Nawet bywa uzasadniony w chwili spotkania pająka, myszy, pojawiającej się fobii na dużej wysokości. Fobie są naturalnym elementem towarzyszącym człowiekowi... pod warunkiem, że szybko człowiek wraca do normy.

Czasami zdarza się, że człowiek przeżywa strach - atak bez żadnej przyczyny, czasami może to być jeden epizod w życiu. Obecnie ataki paniki powtarzają się wielokrotnie u kilku milionów ludzi na świecie.

Ataki paniki różnią się od innych zaburzeń lękowych czy strachu ze względu na fakt, że są nieuzasadnione, spadają nagle, niewiadomo skąd?

Osoby, które ich doświadczają są zaszokowane, nigdy wcześniej nie myśleli, że taki atak potrafi tak skutecznie wyłączyć człowieka z życia.

Doświadczani atakami raportują:

- dziwne uczucie w żołądku
- nadciągająca wielka fala strachu
- na krótki czas przed atakiem pojawia się uczucie mdłości

W takich chwilach są zupełnie paraliżowani strachem albo pojawia się histeria, która trwa tak długo jak długo trwa atak.
 

Inne objawy ataku paniki:

- ból w klatce piersiowej
- zawroty głowy
- nudności
- trudności z oddychaniem
- zaburzenia rytmu serca
- dreszcze
- uderzenie gorąca
- potężny strach (lęk)
- uczucie bycia w stanie podobnym do snu
- nieświadomość miejsca, w którym przebywa doświadczony atakiem
- pojawia się nagły lęk przed śmiercią
- i inne objawy...

Jeśli osoba przeżywa takie stany często mówi się o lęku napadowym. Ataki paniki wywołane są przez strach i mechanizm czujności w organizmie, który odzywa się kiedy osoba jest w sytuacji zagrożenia życia. Mechanizmy wprowadzają czujność i przepływ energii aby pomóc w radzeniu sobie z niebezpieczeństwem.

Zaburzenia ataku paniki może być wywołane przez stres w mózgu. Osoby, które nadużywają alkoholu i narkotyków mają skłonności do ataków paniki i dużych lęków, lecz często ataki paniki mają również dzieci.

Przyczyny ataku paniki:

Przyczyny ataku paniki i napadowego lęku nie są jasne. Obserwuje się skłonności rodzinne i stresy wynikające z utraty bliskiej osoby, rozwodu.

Ataki paniki mogą być spowodowane przez choroby i inne fizyczne przyczyny. Jeśli ktoś cierpi na ataki paniki powinien udać się do lekarza aby wykluczyć następujące choroby:

- pobudzające narkotyki (amfetamina, kokaina a nawet kofeina)
- zespół Barlowa - problemy z sercem
- wycofanie leków antydepresyjnych
- nadczynność tarczycy
- hipoglikemia

Ataki paniki są uleczalne. Stosuje się kilka terapii w zależności od objawów i czynników.

Terapia poznawczo-zachowawcza
- jest postrzegana jako najbardziej skuteczna forma leczenia ataku paniki i napadowego lęku, również lęku przestrzeni (agorophobia). Terapia skoncentrowana jest na wzorcu myślenia i zachowania, które wspierają i powodują ataki paniki. To pozwala spojrzeć na swoje lęki w bardziej realistycznym świetle.

Terapia ekspozycji napadowego lęku
- kontrola lęku w fizycznych warunkach, możliwość radzenia sobie w przypadku ataku. Ćwiczenia podobne do ataków paniki i uczenie się w jaki sposób uwalniać się od nich.

Terapia w agorophobii
- stawianie osoby przed jej lękiem - sytuacja, w której wynika fobia, poprzez doświadczenie ukazywanie, że ta sytuacja nie jest grożna i człowiek ma nad nią pełną kontrolę.

W zasadzie w każdej z tych 3-ch terapii osoba uczy się kontrolować i zarządzać własnymi emocjami.

Każdy człowiek powinien nauczyć się rozpoznawać i zarządzać własnymi emocjami. Kontrolować własne myśli tworząc wzór pozytywny i konstruktywny. Ważne aby umieć posłużyć się inteligencją emocjonalną. Emocje są kluczem do naszego sukcesu w relacji z innymi ludźmi. Bez tej zdolności nigdy nie będziemy w stanie porozumieć się ze światem zewnętrznym i wewnętrznym, zagubimy prawidłowe relacje. Aby umieć utrzymać własne emocje należy naprawić swój sposób myślenia, odczuwania i działania. Dzięki prawidłowym emocjom możemy:

- zrozumieć siebie, włącznie do najgłębszych potrzeb
- umiemy stworzyć jasną komunikację
- zrozumieć innych

Przezwyciężenie paniki:

W ciężkich przypadkach zalecane są lekarstwa w celu kontroli lub zmniejszenia objawów napadowego lęku. Lecz lek powinien być kontynuowany tylko z terapią i zmianą stylu życia.

Leki stosowane w czasie ataku paniki

- Antydepresanty, w minimalnym stopniu, musi minąć kilka tygodni zanim lek antydepresyjny zadziała. W tym przypadku podaje się leki szybkodziałające (zazwyczaj w ciągu 30 min.) Należy szybko łagodzić objawy.

- Najczęściej stosuje się benzodiazepiny

UWAGA, są silnie uzależniające i mają poważne objawy odstawiania, więc jeśli ktoś musi je stosować, musi też zachować daleko idącą ostrożność!

Samopomoc:

Jeśli chodzi o ataki paniki terapie mogą dokonać wiele zmian.

Jak sobie można pomóc?

- Należy dowiedzieć się czegoś więcej o ataku paniki. Wiedzieć dokładnie jakie występują objawy, przeanalizować je odnośnie do siebie i zwrócić uwagę jakie czynniki wywołują atak, np. palenie, picie kawy. Oba te czynniki mogą prowadzić do ataków paniki
u wrażliwych osób . W rezultacie będzie najrozsądniejsze aby unikać: papierów, kawy i innych napojów zawierających kofeinę. Również uważać z lekami, które zawierają środki pobudzające, takie jak pigułki dietetyczne, środki nasenne i leki na przeziębienie.

- Naucz się kontrolować własny oddech. Hiperwentylacja (kontrolowana, zwiększona wentylacja płuc) wywołuje wiele wrażeń, takich jak: zawroty głowy, uczucie uścisku w klatce piersiowej, które występują również przy ataku paniki. Głęboki oddech może złagodzić objawy ataku. Ucząc się kontrolować oddech dobrze rozwija się umiejętność radzenia sobie ze stresem. W tym przypadku należy uczynić aby stres "poszedł w dół", gdy zauważamy pierwsze objawy paniki (niepokoju). Jeśli człowiek nauczy się kontroli własnego oddechu to również oddala od siebie uczucie lęku.

- Technika relaksacyjna. Yoga, medytacja, stopniowe rozluźnianie mięśni relaksujące organizm usuwa panikę i lęk. Relaks to odpoczynek, ale i poczucie radości i spokoju.

- Dobra jest spokojna relaksacyjna muzyka. Usiądź lub połóż się wygodnie, rozluźnij mięśnie i słuchaj muzyki.

- Dobrze jest stosować ciepłe kąpiele z olejkami uspakajającymi: lawendowy, jaśminowy, różany...

Co to jest fobia?

Fobia to intensywny lęk przed czymś...? ... np. przed podróżą samolotem lub samochodem. W rzeczywistości stanowi niewielkie zagrożenie lub żadne, ale nie dla osoby cierpiącej na fobię. Fobia jest denerwująca i utrudnia życie, szczególne w naszych czasach. Trudno dzisiaj unikać windy, czy autobusu. Należy mierzyć się z wyzwaniem wywołującym fobię.

Agorophobia:

Tradycyjnie strach wiąże się z miejscem publicznym. Bywają też ciężkie agorophobie kiedy osoby nie czują się dobrze nawet we własnym domu.

Jak sobie pomóc? Poprzez techniki relaksacyjne, głęboki oddech, medytację, relaksację mięśni, umiejętność radzenia sobie ze stresem w celu szybkiego uspokojenia lęku.

Mobbing:

Długotrwałe nękanie innej osoby, dokuczanie, poniżanie. Najczęściej można je spotkać w miejscu pracy, np. przełożony upatruje sobie swoją ofiarę i nęka ją bez powodu. Osoba nie zawsze ma możliwość szybkiego wycofania się z tej sytuacji.

Dręczenie moralne i psychiczne innej osoby jest karalne.

Następuje naruszenie godności, najczęściej mobbing jest działaniem celowym zmierzającym do wyeliminowania jakiejś osoby ze społeczeństwa, podważając jej autorytet i szkalowanie opinii. Taka postawa według innej osoby wywołuje silny stres i frustrację. Ofiary mobbingu są nadwrażliwe na krytykę, delikatne, podatne na psychiczne zranienia i niepewni własnej wartości. Często taka osoba załamuje się, zaczyna chorować a może nawet popełnić samobójstwo.

Mobblerzy to osoby czerpiący psychopatyczną przyjemność z prześladowania innych osób. Kompromis i ugodowość nie leżą w ich naturze a nawet ich celem jest zachęcanie innych do atakowania przez siebie upatrzonej ofiary. Mobbista formułuje nieustannie oskarżenia, obsypuje pretensjami, oszczerstwami, wszystko tylko po to by psychicznie pokonać swoją ofiarę.

Patologiczne wzorce:

Zakłócenie procesów emocjonalnych lub myślowych i zachowawczych prowadzą do cierpienia psychicznego blokując osoby do własnego rozwoju tak w życiu materialnym jak i duchowym Lęki wkradają się głęboko nie tylko w struktury umysłu, ale i ciała. Naukowcy udowodnili, że ludzie cierpiący na lęki i fobie mają zmiany w chromosomach. Czym płytsze są emocje na korzyść inteligencji tym bardziej osoba zajmuje sztywne pozycje, nie utrzymuje relacji z innymi, zachowuje społeczny dystans. Nasze zdrowe emocje zapewniają prawidłowe funkcjonowanie nie tylko w społeczeństwie, ale są istotne dla naszego zdrowia.

cdn...

28 Aug. 2009

WIESŁAWA