ZMIANY W DNA

POTRÓJNY HELIX DNA

Trwają dyskusje na temat: ewolucji człowieka, rozwoju DNA do 12 nitek i tego czy w ogóle jest możliwa taka genetyczna mutacja. Coraz częściej słyszymy o narodzinach cudownych dzieci - Indygo, o których przeszło 60 lat temu przepowiadał Edgar Cayce. Świat coraz głośniej mówi, że rodzą się już z trzecią nitką DNA.


Jim Watson i Francis Crick

Czy w ogóle możliwe jest, aby z dwóch nitek DNA mogło rozmnożyć się więcej par?

O dwóch nitkach dowiedzieliśmy się dzięki Watsonowi i Crickowi - byli  pierwszymi, którzy w roku 1953 ogłosili światu o podwójnej strukturze DNA. W skład cząsteczki podwójnego helixu DNA zwykle wchodzą dwa łańcuchy, które biegną antyrównolegle. Łańcuchy owijają się wokół własnej osi i tworzą tzw. prostoskrętną podwójną helisę.

Naukowcy-genetycy od kilkudziesięciu lat prowadzą intensywne badania DNA-RNA. W roku 1953 Watson i Crick opisali podwójny helix DNA. Zaledwie kilka lat później w roku 1957, Felsenfeld i Rich opisali potrójny helix DNA. Wyrazili opinię, że trzecia nitka nie jest konstrukcją uformowaną przez patologiczną kondycję, tylko jest naturalnym procesem rozwoju DNA, który następuje w odpowiednio gotowym ciele. Również wyjaśnili w jaki sposób dochodzi do rozwoju trzeciej nitki DNA jako naturalnego biologicznego procesu.

Potrójny helix DNA opisany jest jako dwa różne typy w zależności od nadanego kierunku trzeciej nitki.

W pierwszym przypadku:
- nić pirymidynowa wiąże się z parą zasad i wchodzi pomiędzy nie i tyminę.

W drugim:

Pary zasad (bp) w biologii nuklearnej łączą wiązaniami atomowymi zasady azotowe nukleoidów dwóch różnych nici kwasu nukleinowego. W parach zasad podaje się długości cząsteczek DNA.

Według Watson-Crick w DNA komplementarne pary (bp) stanowią: guanina z cytozą oraz adenina z tyminą.

Potrójny helix jest strukturą DNA, w której trzy oligonukleotydy są skręcone razem w potrójną formę.

Oligonukleotydy
-fragmenty kwasów nukleinowych.

Najbardziej znane są dwa rodzaje kwasów nukleinowych:

-kwas rybonukleinowy (RNA)
-kwas dezoksyrybonukleinowy (DNA).

Oba mogą występować zarówno jako pojedyncza nić lub podwójna. DNA tworzy nić podwójną a RNA pojedynczą.

Zasady:
-purynowe, azotowe

-pirymidynowe, bezbarwna ciecz o charakterystycznym zapachu, dobrze rozpuszczalna w wodzie.

Potrójny helix składa się z pary zasad zawierającej dwie homopirymidyny (heterocykliczny związek organiczny strukturalnie zbliżony do pirydyny, uracyl jest pochodną pirymidyny) i jednej homopuryny. Nić homopuryny może też wiązać się z homopirymidyną.

Trzecia nitka DNA ma związek z polem energetycznym, w którym możliwe jest wiązanie się białek i innych związków chemicznych. Ostatnie badania naukowe wskazują też na następny, ważny w tym procesie czynnik - temperaturę, która zmienia struktury molekularne.

Nauce znanych jest zaledwie kilka przypadków potrójnego helixu DNA "in vivo" - (istnienie wewnątrz organizmu w żywym ustroju).


Gary Felsenfelt


Alexander Rich

Na świecie jest wiele prac na temat potrójnego helixu DNA. Jedne z bardziej znanych: Felsenfeld i Rich, Swietłana O. Doronina i Jean Paul Behr i wiele innych.

Popularna książka: "The triple helix: Gene, Organism, and Environment" - Richard Lewontin.

Vancouver
2 May 2008

WIESŁAWA