Alchemia w starożytnych czasach była nauką tajemną. Najwcześniej rozwinęła się w Sumerze, Babilonii, Egipcie, w Chinach i na Bliskim Wschodzie. Na zachodzie pojawiła się znacznie później.

Najstarszymi alchemikami na ziemi byli Anunaki. Znani z mitologii sumeryjskiej, grupa najwyższych w panteonie bóstw. Dwóch braci: Enki i Enlil, który oddzielił niebo od ziemi
i objął władzę nad ziemią. Niebo pozostawił bogowi Enki. Anunaki interesowali się inżynierią genetyczną.

Starożytny Egipt znany był z zaawansowanej technologii. Naukowcy znajdują wiele potwierdzeń, że starożytni badacze w Egipcie znali biologię, chemię, anestezjologię, medycynę, pole elektromagnetyczne i sekretną geometrię różnych form wszechświata.
Ich nauka i medycyna była połączona ściśle z religią, można to zobaczyć na wielu egipskich starożytnych malowidłach. Ważna dla Egipcjan była magia. Umieli wyjaśnić wiele zagadkowych rzeczy, które przez zwykłych ludzi uchodziły za cuda. Posiadali wiele sekretnych symboli i każdy z nich był połączony z Bogiem. Służyły w celach naukowych i ezoterycznych. Wspaniale znali metalurgię. Egipt miał najlepszych złotników pracujących przy obróbce złota. Dużo kopalni złota znajdowało się koło Koptos, Omos i Apollinopolis. W egipskich grobach faraonów znaleziono wielkie ilości złotych wyrobów, ale były tam też rzeczy ze srebra, brązu, cynku, miedzi i również ornamenty ze szkła, kolorowanego w piękne wzory.

Egipskie Emeraldowe Tablice Thota

Emeraldowe tablice ukazują sekretną mądrość. Powstały ok 3600 lat temu pisane przez Thota, kapłana z Atlantydy, który utworzył kolonię w Egipcie po zatopieniu legendarnej wyspy. Przypisuje się mu również powstanie piramidy Cheopsa. Wielka piramida chowa tajemniczą furtkę do Tajemniczego Hole Amenti - świata pozagrobowego, gdzie gromadzą się dusze po śmierci i czekają na Sąd Boży. W tym miejscu są zapisane wszystkie wydarzenia jakie miały miejsce na ziemi od chwili jego stworzenia i losy wszystkich ludzi.

Egipcjanie mocno wierzyli w świat symboli. Używali ich aby połączyć człowieka ze światem materii i ducha. Wierzyli, że tylko wówczas osiągnie najwyższe wartości i wielką mądrość. Ostatecznym celem człowieka było osiągniecie świadomości kosmicznej a światło uważali za czynnik budzący głębokie pokłady zrozumienia i podnoszący ludzką duszę do najwyższych wartości.

Chińska alchemia rozwinęła się najmocniej w metalurgi i medycynie. Znany był w Chinach Eliksir Życia. Stara chińska rozprawa "Księga zmian" - jeden z najstarszych chińskich tekstów opisuje antyczny system kosmologii i filozofii. Porusza kwestie połączenia dwóch przeciwnych biegunów. Chińska alchemia była znacznie odmienna od alchemii Zachodu, gdzie usilnie pracowano nad uzyskaniem złota i Eliksiru Życia w celu uzyskania nieśmiertelności.

W krajach Bliskiego Wschodu alchemia rozwinęła się najmocniej w okresie Islamskiego Renesansu - Islamskiego Złotego Wieku (8-13 wiek). W tym czasie rozwinęła się mocno; sztuka, przemysł, nawigacja i inżynieria.

Europejscy alchemicy poświęcili dużo czasu nad "kamieniem filozoficznym." Przyczynili się do rozwoju przemysłu chemicznego. W średniowiecznej Europie praca alchemików była uznawana przez chrześcijański kościół za herezję. W roku 1317 papież Jan XXII wydał zarządzenie zabraniające praktyki alchemii z powodu dużej ilości fałszerstw. Ten proceder rozwijał się na wielką skalę. Fałszowano złote monety i sprzedawano fałszywe kruszce.

Wielu alchemików postrzegało swoją pracę jako symbol ewolucji, zmianę gorszego materiału na lepszy. "Filozoficzny kamień" uchodził dla nich za symbol reprezentujący ukryte spirytualne prawdy i moc przeistaczania się w inne większe wartości.

Z polskich alchemików najbardziej znany jest Michał Sędziwój (1566-1636) Zainteresował się alchemią studiując nauki Paracelsusa. Uważał, że alchemik powinien naśladować naturę, której nie wolno się przeciwstawiać. Był przeciwny praktykom szarlatanerii niszczących dużo szlachetnych metali stapiając je z miedzą i ołowiem, a sprzedawali za czyste złoto. Byli też tacy alchemicy, którzy twierdzili, że z innych metali nie można uczynić złota. Jednym z nich był Aleksander Suchten. Jego słowa: "...Nie ma takiej nauki, która mogłaby zmienić jeden metal w inny. Wierz mi i tak ucz swoich synów ..."

W XVI wieku Kraków stał się ośrodkiem nauki Paracelsusa. Dużą grupę polskich lekarzy, badaczy natury pochłonęła jego fala. Dzięki temu rozwinęła się polska medycyna i chemia.

Carl Jung postrzegał alchemię jako zachodnią psychologię własnego wzlotu na wielu polach. Współczesna alchemia jest rozpowszechniona we wszystkich laboratoriach świata. Naukowcy każdego dnia transmutują różne chemikalia. Dzisiejsze doświadczenia są mniej lub więcej niebezpieczne. Odbywają się we wszystkich dziedzinach naukowych. Jedną z najbardziej groźnych są prace z bronią nuklearną.

Alchemia jest bardzo często łączona z astrologią. Alchemicy mezopotamscy twierdzili, że do przeprowadzenia transmutacji potrzebna jest odpowiednia astrologiczna pora. Każdy metal połączony jest z jakąś planetą.

Metale w mistyce według religii Egipcjan i Chaldejczyków są spokrewnione z planetami. Olimpidorous w VI wieku tak je sklasyfikował:

1. Złoto - Słońce
2. Srebro - Księżyc
3. Elektrum - Jupiter
4. Żelazo - Mars
5. Miedź - Venus
6. Cyna - Merkury
7. Ołów - Saturn.