Słowo Alchemia pojawiło się w historii tysiące razy nie tylko w czasach nowożytnych, ale królowało także w czasach starożytnych.

Czym jest alchemia:
nauką, religią czy magią?

W alchemii wszystkie te elementy łączą się w jedno i krążą między dwoma światami: widzialnym i niewidzialnym. Noszą w sobie niezliczoną formę objawień. Człowiek w przeciągu długich tysiącleci poszukuje genialnej recepty na nieśmiertelność. Marzy o niebie lecz ciągle jest zbyt zaabsorbowany ziemią. A według prawdziwego alchemicznego spojrzenia powinien porzucić ziemski świat i zrozumieć istnienie innych możliwości.

Czas aby uświadomić sobie na czym polega magia życia. Jeśli postrzegamy fizyczny świat jako jedyną pewną przestrzeń oddzieloną od innych rzeczywistości wtedy zawsze i we wszystkim będziemy widzieć magię. Magia nie jest intelektualną czy encyklopedyczną wiedzą lecz mądrością tryskającą z serca i Ducha. Otwarte serce jest najbardziej uwrażliwionym organem rozpoznania.

ALCHEMIA

Wielkie marzenie tysięcy alchemików, którzy poświęcili olbrzymią ilość czasu aby ich sny wypełniły się na jawie. Ale z tysięcy alchemików wyrosło tylko kilku wielkich, którzy zrozumieli, że w chwili kiedy pozwolą sobie "nie wiedzieć" i otworzą Duchowi bramy do własnej głębi poznają istotę prawdziwej magii i wielką Mądrość Uniwersum.

"Magia jest sztuką, która przebudza głębsze warstwy świadomości, leżące poza tym co jest racjonalne. Pozwala wyczuwać i formować niewidzialne siły przenikające świat fizyczny."

Już w starożytności wiedziano, że duchowe oczyszczenie i transformacja poprzez intuicję podnosi świadomość ludzkiego umysłu. We wszystkich tradycjach, na Wschodzie i Zachodzie włącznie ze starożytnym Egiptem rozwijały się gałęzie naukowe: metalurgia, chemia, wyrób biżuterii, medycyna a nawet mumifikacja zwłok, wszystkie zaliczane są do tworów alchemicznych. Magia kojarzy się człowiekowi z czymś niezwykłym, ale może ją dostrzec każdego dnia w zwykłej codzienności. Szuka wszędzie a bramy do magicznych wymiarów otwierają się w normalny sposób.

Alchemicy pracowali na wielu drogach, łączyli sztukę, chemię, psychologię, medycynę, astrologię i mistykę. Wspólnym ich celem było nowe niezwykle odkrycie. Starym procesem alchemicznym jest próba zamiany ołowiu w złoto.

Dlaczego złoto?
Dla ludzi złoto jest specjalne, znaczy wszystko.

ZŁOTO

Występuje naturalnie w skorupie ziemskiej. Metal koloru żółtego, ciągliwe i miękkie o silnym połysku, używane najczęściej do wyrobu biżuterii. Związki złota używane również w medycynie, jako środek leczniczy w reumatoidalnym zapaleniu stawów, w leczeniu niektórych nowotworów, także w innych chorobach i w dentystyce. Symbol złota Au (z łaciny aurum - znaczy błyszczący świt). Liczbą atomową złota jest 79, połączone z pierwiastkiem mercury - 80. W procesie chemicznym wspaniale łączy się z innymi metalami np. ze srebrem, platyną, miedzią. Zawsze było symbolem bogactwa. Kto posiada dużo złota może za nie nabyć wszystkie ziemskie dobra.

W alchemii magicy nieustannie poszukują substancji, która pozwoliła by wytworzyć więcej złota.

Alchemicy mistyczni przedsiębiorcy, sztukmistrze, zdolni przekształcać obrazy poprzez różne chemiczne sztuczki związane z kontrolą i nadużywaniem osobistej władzy chcą za wszelką cenę znaleźć wielki sekret Uniwersum, przekształcić metal w złoto a śmierć w nieśmiertelność. Do tego celu potrzebny jest im filozoficzny kamień.

FILOZOFICZNY KAMIEŃ

Substancja służąca do transmutacji nieszlachetnych metali w złoto. Umiejętność otrzymywania prawdziwego kamienia filozoficznego posiadali prawdziwi alchemicy. Proces otrzymywania kamienia filozoficznego miał przebiegać w jaju filozoficznym (naczynie szklane w kształcie jaja, w którym znajdują się składniki i w którym przebiega proces), reagentami było złoto, srebro i merkuriusz filozofów (światło astralne, lotny pierwiastek natury wody, któremu kształtująca siła może nadać określoną postać i doprowadzić go wraz z ciałem do najwyższej doskonałości).

Opis powstawania kamienia filozoficznego opisanego przez alchemików.

W pierwszych tygodniach zwęglony materiał przyjmuje nieokreślone kolorowe odcienie. Okres ten nazywa się Królestwem Merkuriusza. Potem masa zielenieje a w końcu czernieje. Z początku obserwuje się czerń na powierzchni (głowa wrony), potem czernieje cała masa i zaczyna się Królestwo Saturna (alchemiczna nazwa ołowiu). Masa umiera aby ponownie odrodzić się. Kolor czarny przechodzi później w brązowe tony. Zachodzi teraz oddzielenie par, opadających następnie w postaci kropel. Jest to Królestwo Jowisza (cyna). Potem następuje Królestwo Diany (księżyc lśniący bielą), odznaczające się oślepiającym białym błyskiem masy. Jeśli pragnie się uzyskać proszek do białej przemiany (tj, do transmutacji w srebro), to druga faza operacji jest skończona, ale jeśli chcemy doprowadzić do czerwonej przemiany to trzeba przedłużyć nagrzewanie nie zwracając uwagi na przejściowe masy ze stanu płynnego w stały i odwrotnie. Masa zielenieje, sinieje i robi się jasnoczerwona.

Jest to Królestwo Wenery (miedź), potem przyjmuje kolor pomarańczowy, następnie przybiera kształt ogona pawia, ukazując wszystkie kolory tęczy, Królestwo Marsa (żelazo), w końcu w jaju nad masą pojawiają się cztery pary, zgęszczając się, masa wysycha, rozpala się do czerwoności i podczas ochładzania się jaja filozoficznego zespala się w niewielkie ziarna o kolorze czerwonym. Jest to realizacja ostatniego okresu, Królestwa Apollina. Teraz rozbija się jajo, w którym znajduje się krystaliczny bardzo ciężki proszek o barwie jasnoczerwonej, o zapachu prażonej soli. Po upływie dwugodzinnego wrzenia proszek ten jest w stanie zmienić w złoto rtęć lub roztopiony ołów, w ilości równej dziesięciokrotnemu ciężarowi samego proszku. (wg. von Mebsa)

Kamień filozoficzny rzucony na roztopiony nieszlachetny metal ma właściwości transmutacji w złoto lub srebro. Alchemicy uważają, że posiada także moc leczniczą odmładzając ciało i regeneruje siły człowieka. O kamieniu filozoficznym pierwszy raz usłyszał świat od Zosimosa z Pampolis (dzisiejsze Akhmin w Płd. Egipcie), egipskiego alchemika żyjącego w 3-cim wieku. Mieszkał w Aleksandrii, wiele podróżował. Najstarsze rozprawy na temat alchemii są jego dziełem, napisane w języku greckim. Arabskie teksty zostały znalezione w 1995. Znane jest cztery książki Zosimosa, rozprawy o alchemii.

Nauki alchemiczne były zawsze trzymane w sekrecie. Aby dosięgnąć tej nauki należy znać bardzo dobrze przyrodę i skład chemiczny materii.

Drugim, znanym z alchemii, cudownym eliksirem jest "Eliksir Życia" lub "Eliksir Nieśmiertelności." Zatrzymuje proces starzenia, daje młodość i wieczne życie. Pierwszym, któremu udało się wyprodukować eliksir życia był Nicolas Flamel, francuski alchemik żyjący w XV wieku. Jak głoszą legendy stworzył też filozoficzny kamień.

Eliksir życia jest wspominany w mitach Enocha, Thota i przez Hermesa Trismegistusa. Przekształcenie w procesie transmutacji nieszlachetnych metali w szlachetne opisuje egipski Thot w "Szmaragdowych Tablicach," które zawierają również tajemnice kamienia filozoficznego i więcej ... transmutacji ciała człowieka.

Kamień filozoficzny niejednemu spędzał i nadal spędza sen z oczu. Legendarna substancja o magicznych zdolnościach jest wielkim marzeniem człowieka w naszych czasach. Dla wielu jest receptą na uleczenie wszystkich chorób, wzlotu duchowego i nieśmiertelności. Alchemikom jak niosą słuchy udało się wytworzyć upragnione substancje.... lecz mimo ich wysokiej wiedzy śmierć wstrząsnęła ich życiem ... a ich wiedza okazała się krótkowzroczna.

Wiedz... że magia nie jest powiązana z żadnym ściśle określonym systemem. Bardzo łatwo można zagubić się w gąszczu jej form. Alchemiczne procesy mogą stać się sprawą nadrzędną przysłaniając prawdziwy sens życia. Wielu osobom wiedza buduje w głowie gruby mur, zakrywając wszystko to co jest boskie. Szata "prawdziwego alchemika" posiada inne nieograniczone możliwości. Stwarza samoistne przyciąganie światła. Ta twórcza energia bez trudu przenika przez wszystko świadome i nieświadome przyczyniając się do kształtowania nowych form życia.