WIERSZE I OBRAZY

PIERWSZA ROCZNICA STRONKI - 14.03.2008 - WIERSZE
LINK! DO PIERWSZA ROCZNICA STRONKI - 14.03.2008 - VIDEA

ZAPACH CHMUR

Sekretne niebo
a na nim chmury.
Gdzieś tam wysoko
ptaki krzyczą, zrywy
wielkiego wiatru
budzą śpiące drzewa.
Przetaczają wodę wielką
w Pacyfiku.

Siedzisz, patrzysz
co przyroda wyprawia,
to do tańca się zrywa
to cichnie, a ty oddychasz
... tym niebieskim niebem,
tą słoną wodą.
Tu nad oceanu brzegiem
zachwycasz oczy jego urodą.

I łzy radości toczą
swe struszki po policzkach,
niczym deszczu ścieżki, co broczą
po czystych szybach.
To znowu uśmiech wypływa
i oczy, śmieją się wesoło.

Wspomnienie, serce okrywa
różową chmurą, tak miło...
a zuchwały wiatr woła...
Znajdź biały kamień,
wyryj na nim imię swoje,
drogich wspomnień talizman.

Przeminie życie twoje
a ten tu zostanie.
Wtopi się w piasek złoty
na wieczne czuwanie.
Utrwali nikłe ślady
...byłam tutaj...
...życiem się cieszyłam...
...głos fali... wracaj...
...kochamy ciebie...
...nie zapominaj...
tej wędrówki...
...ja też kochałam...

Ale jak ptak goniony
na wieczną przygodę
i ja mam swój kąt ulubiony.
Wcześniej czy później...
tam poszybuję
...ale obiecuję,
... nie zapomnę, tej plaży
i tej łąki zielonej
przyklejonej
do wielkiej wody-
żółtym kwieciem,
umajonej, gdzie zapach
chmur zmieszał się z oceanem.

Wiesława
Vancouver
26 Jan. 2006



W CISZY DUSZY

Wiara - kiedy ją dusza posiada
rozpuszcza w środku serca,
smutne
... przestrzenie.

W uśpionym lesie
wiatr łagodnie niesie
zapach sosny.

Człowiek - samotna wyspa,
huśta się na falach tęczy.
W cichości , w ukryciu.
klęczy, nuci modlitwy.

To jest sposób na niepokój.
Już się nie martwi.
Pozwala przepływać
rzece życia.

Tylko jeszcze dusza
w bolesnej zadumie ...
porusza strunami serca,
zgubiła się w mroku.

Ale już wie ...
wiara otwiera
dziecięcą tęsknotę.
W zamyśleniu... frunie

przez niebiańskie przestworza
... w ciszy ogromnej rzeki...
przetacza się ona, głębokim nurtem
wysoko ponad ziemią.

Dusza rozbudzona
chwyta czyste dżwięki,
zanurza
w nieznanej fali,
pełnej tajemniczej muzyki.

A jej rytmy wygrywają
w ciszy, pieśń nieznaną.
Umknął niepokój,
tylko pozostało milczenie

Tu na tym głębokim niebie
znalazłam radość i spokój.
Szeptam kilka słów
i tych nie trzeba ...
opowiadam słońcu
o zapachu kwiatów
i locie motyla...

wpatruje się w jego
oblicze czasu
i we wzruszeniu
zastygam.

Serca westchnienie
... nie zasłużyłam ...
na miłość twoją
... wzruszenie ...
na szczęścia tyle ...
łzy płyną ...

ale pragnę ...

i błysk rzeki
jak uśmiech
... bezszelestnie ...
zanurza mnie
w swojej otchłani.

Cicha modlitwa...
głęboka wiara ...
nie zasłużyłam
na szczęścia tyle.

Wiesława
Vancouver
17 July 2006