
Karmelitanka bosa, mistyczka urodziła się w 1603 r. w Stróżach k.
Zakliczyna.
Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. W 1620 r., pokonując opór
rodziny, mając 17 lat wstąpiła do klasztoru Karmelitanek Bosych w
Krakowie, gdzie otrzymała imię Teresa od Jezusa.
W Zakonie była mistrzynią nowicjatu i przełożoną fundacji we Lwowie,
a potem w Warszawie.

Życie Marianny Marchockiej, w tym jej doświadczenia mistyczne,
przedstawia pisany barwną prozą (bliski
stylu wypowiedzi ustnej), na polecenie spowiednika, "Żywot".
Jest to pierwsza autobiografia kobiety polskiej, zarazem ważne
dzieło literatury mistycznej, porównywane już przez współczesnych z
autobiograficznie ujętym Życiem św. Teresy z Avila. Jest autorką
pamiętników, znanych jako
"Autobiografia mistyczna" Matka Marchocka opisuje w nim walkę
z pokusami, m.in. porzucenia lub podpalenia klasztoru. Marianna
posiadała dar bilokacji. Z czasem rozwinął się w niej dar
odczytywania sumień, miała też wizje prorocze, m.in. związane z
przyszłymi losami Polski.
Już w przeszłości nazywana była polską Teresą od Jezusa, była
pierwszą kobietą, której nazwisko figuruje w słowniku polskich
teologów. Założyła klasztory Karmelitanek Bosych we Lwowie i w
Warszawie.

Żyła wartościami, których dzisiejszy świat bardzo potrzebuje. Ten
nasz zlaicyzowany, zeświecczony świat potrzebuje ewangelicznych
wartości i nadprzyrodzonych punktów odniesienia, a one emanują
bardzo czytelnie z przykładu jej życia i duchowego przesłania.
Wkrótce po złożeniu ślubów została przeoryszą i w tamtych trudnych
czasach wojen kozackich, gdy siostry musiały opuszczać swoje
klasztory i udawać się na tułaczkę, dodawała im otuchy, była stałym
punktem odniesienia, znajdując nadprzyrodzone ukierunkowanie. Zmarła
w Warszawie, doświadczając szczególnych cierpień, przygwożdżona do
Chrystusowego krzyża. Sława jej świętości trwa nieprzerwanie.
Koncentruje się wokół relikwii, które siostry, uciekając z Warszawy,
w czasie potopu szwedzkiego, przywiozły do Krakowa. Do dzisiaj
odbierają cześć w krakowskim klasztorze Karmelitanek Bosych przy ul.
Kopernika.
Zmarła 19 kwietnia 1652 r. w opinii świętości.
|