OPIS:
1. Wiesiołek dwuletni -
Oenothera biennis
- roślina dwuletnia dorastająca do 100 cm wys.; łodyga najczęściej
pojedyncza, owłosiona; liście lancetowate lub podłużnie jajowate, w
dole tworzą różyczkę, górne - łodygowe - tępe, brzegiem słabo
ząbkowane, powyginane na brzegach, krótkoogonkowe; kwiaty duże,
4-krotne, 2-3 cm średnicy, żółte, zebrane w kłos, 4 płatki
serduszkowate, krótsze od działek kielicha, ale dłuższe od pręcików;
owoc - podłużnie jajowata, wydłużona, wąska, 4-klapowa torebka z
drobnymi nasionkami. Kwiaty otwierają się wieczorem. Kwitnie od
czerwca do sierpnia. Roślina pospolita; rośnie na suchych glebach,
na przydrożach, nad brzegami rzek, przy murach, na wzgórzach i
usypiskach.
2. Wiesiołek wąskolistny -
Oenothera muricata
- roślina dwuletnia ok. 50 cm wys.; liście przyziemne w różyczce,
górne lancetowate, krótkoogonkowe lub siedzące; kwiaty żółte, 1-1,5
cm śr., 4-płatkowe, w nocy otwierające się i zapylane przez ćmy.
Podobny do poprzedniego, lecz występuje rzadziej.
W aptekach i w sklepach zielarskich można kupić nasiona wiesiołka
bezbronnego - Oenothera paradoxa (opak. 20 i 40 g).
Surowiec:
Surowcem jest ziele i nasienie wiesiołka - Herba et Semen Oenotherae.
Ziele suszy się w temp. do 40 stopni C i pozyskuje ze stanu
naturalnego lub z własnej uprawy.
Skład chemiczny. Wiesiołek zawiera flawonoidy, kauczuk, fitosterole,
kwasy, garbniki, kwas gamma-linolenowy i kwas linolowy.
Działanie:
Wiesiołki działają wzmacniająco, odtruwająco, przeciwmiażdżycowo
(obniżają poziom cholesterolu we krwi i zapobiegają jego odkładaniu
w naczyniach krwionośnych), przeciwcukrzycowo, przeciwzawałowo,
uodporniająco na choroby zakaźne, żółciopędnie, ochraniająco w
stosunku do wątroby, regulująco na przemianę materii i gospodarkę
hormonalną oraz hipotensyjnie.
Wskazania:
miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie, osłabienie, zatrucia, schorzenia
skórne i włosów, choroby zakaźne, zaburzenia metaboliczne, choroby
wątroby, trzustki i pęcherzyka żółciowego, schorzenia alergiczne,
nieżyt przewodu pokarmowego i układu oddechowego, stany zapalne
układu moczowego, choroby narządów płciowych i serca, wiek podeszły,
stany ozdrowieńcze.
Proszek wiesiołkowy -
Pulvis Oenotherae
-
nasiona lub ziele zmielić na proszek. Zażywać 3-4 razy dz. po 1
łyżeczce.
Mel Oenotherae: na każdą 1 łyżeczkę proszku wiesiołkowego dać 1
łyżkę miodu i pół łyżeczki wina lub gliceryny, wymieszać Zażywać 3
razy dz. po 1 łyżce.
Napar:
1 łyżkę nasion lub ziela zalać 1 szkl. wrzącej wody lub gorącego
ml; niemowlęta - 2 łyżeczki; dzieci - 100 ml 3 razy dz. Nalewka
wiesiołkowa na winie: pół szkl. nasion lub ziela zalać 200 ml wina
białego lub czerwonego; wytrawiać 14 dni; przefiltrować. Zażywać 3
razy dz. po 2 łyżeczki.
Kwas tłuszczowy zawarty w oleju z wiesiołka hamuje wzrost
agresywnego raka piersi - zaobserwowali naukowcy z USA. Zwiększa też
skuteczność leku stosowanego do tej pory w terapii tego nowotworu.
Korzyść z najnowszego odkrycia może odnieść niemal 30 proc.
pacjentek z wyjątkowo agresywnym i złośliwym rakiem piersi. Chodzi o
wszystkie te guzy, które cechuje nadaktywność genu Her-2/Neu w
komórkach.
W ich terapii wykorzystuje się lek o nazwie trastuzumab -
przeciwciało, które przeszkadza białku zapisanemu w genie Her- 2/Neu
w pobudzaniu komórki do wzrostu.
Teraz naukowcy z Northwestern University zaobserwowali, że podobną,
a może nawet większą skuteczność w leczeniu guzów piersi z tej grupy
może odegrać naturalny związek - kwas tłuszczowy o nazwie
gamma-linolenowy (GLA).
Jest to jeden z niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych,
których organizm ludzki nie wytwarza, ale których potrzebuje do
prawidłowego rozwoju tkanki nerwowej, mięśniowej i wielu innych.
Jego bogatym źródłem są oleje roślinne wykorzystywane w
ziołolecznictwie, jak olej z wiesiołka, olej z pestek czarnej
porzeczki i z ogórecznika lekarskiego.
Okazało się, że GLA hamowało aktywność genu Her-2/Neu, dzięki czemu
poziom zapisanego w nim białka wyraźnie spadał. Rosła ponadto, o
30-40 razy, wrażliwość komórek nowotworowych na trastuzumab.
Gdy lek dodawano do komórek łącznie z GLA, efektywność obydwu
związków rosła - więcej komórek raka ginęło samobójczą śmiercią (w
procesie tzw. apoptozy), a jego wzrost ulegał zahamowaniu. Zdaniem
badaczy, wynika to z faktu, że GLA i trastuzumab działają na różnych
zasadach.
Obserwacja jest o tyle ważna, że guzy z nadaktywnym Her2/neu bardzo
często uodparniają się na chemioterapię.
Ponadto, GLA był toksyczny wyłącznie dla komórek raka, a oszczędzał
komórki zdrowe.
"Nasze najnowsze odkrycia wskazują, że niedrogi środek ziołowy może
poprawić skuteczność leczenia agresywnego raka piersi" - konkludują
badacze.
|