Ocet jabłkowy stosowany jest powszechnie w domowej medycynie ze
względu na dużą zawartość potasu, a ponadto fosforu, chloru, sodu,
magnezu, wapnia, siarki, żelaza, fluoru, krzemu i innych śladowych
pierwiastków. Ocet jabłkowy działa profilaktycznie i leczniczo w
przypadku wielu chorób. Dlaczego potas jest tak ważny w naszym
organizmie? Jest potrzebny dzieciom do wzrostu. Opóźnia stwardnienie
naczyń krwionośnych (miażdżyca), a także działa bakteriobójczo.
Jeśli stwierdzamy u siebie osłabienie świeżości psychicznej, mamy
trudności w podejmowaniu decyzji czy osłabioną pamięć, jesteśmy
wrażliwi na zimno, mamy zimne nogi i ręce, nasze nogi są podatne na
odciski, twardnieje nam skóra na podeszwach, mamy skłonność do
zaparć, jesteśmy podatni na przeziębienia i choroby infekcyjne,
brakuje nam łaknienia, mamy nudności z wymiotami, nasze rany trudno
się goją, często swędzi nas skóra, psują nam się zęby, wyskakują nam
pryszcze na skórze, drgają nam powieki i kąciki ust, mamy częste i
bolesne skurcze nóg w nocy, nie możemy wypocząć, jesteśmy w stanie
stałego napięcia nerwowego, coraz gorzej śpimy, mamy bóle w stawach
i rozwija się u nas artretyzm, to znaczy, że mamy niedobór potasu, a
w tym może pomóc ocet jabłkowy.
Jak przygotować ocet jabłkowy:
Z umytych jabłek wyciąć zepsute lub robaczywe części, owoce zgnieść
lub utrzeć na tarce. Można zużyć również skórki z jabłek oraz
resztki pozostałe podczas sporządzania kompotu. W naczyniu ze szkła
lub drewna (np. beczułka) bądź emaliowanej gliny zalać tę surową
miazgę ciepłą, przegotowaną wodą w ilości 0,5 litra na 0,4 kg
miazgi. Na każdy litr wody dodać 100 g miodu lub cukru, a w celu
przyspieszenia fermentacji octowej - 10 g drożdży piekarniczych i 20
g suchego chleba razowego. Naczynia nie zakrywać i trzymać w
pomieszczeniu o temperaturze 20-30°C w miejscu ciemnym, ponieważ
promienie ultrafioletowe szkodzą przebiegowi fermentacji. Zalana
miazgę należy 2-3 razy dziennie mieszać drewnianą łyżką, po 10
dniach zlać wszystko do woreczka z gazy.
Otrzymany po wyciśnięciu
sok przecedzić ponownie do naczynia z szerokim otworem. Na każdy
litr soku można dodać 50-100 g miodu lub cukru. Dobrze wymieszać. W
celu przeprowadzenia drugiego stadium fermentacji, należy zakryć
naczynie gazą i trzymać je w ciepłym miejscu. Fermentacja jest
zakończona, kiedy płyn uspokoi się i przybierze jasny kolor. W
zależności od jakości soku ocet jabłkowy będzie gotowy do użytku po
upływie 40-60 dni. Ocet przelać do butelek filtrując płyn przez
lejek wyłożony gazą. Butelki szczelnie zakorkować, zalać woskiem lub
lakiem i przechowywać w ciemnym i chłodnym miejscu.
Można też przygotować ocet winny
sposobem uproszczonym:
Obierzyny ze zdrowych jabłek włożyć do szklanego naczynia, zalać
przegotowaną słodzoną wodą w proporcji 2 łyżki cukru na szklankę
wody. Zawiązać naczynie płótnem. Po 3-4 tygodniach otrzymamy ocet
gotowy do użytku.
I bardzo ważne - nie zapomnijmy opisać butelek. O pomyłkę nie
trudno. Dzieciom należy pokazać, że mama w tym miejscu i w takich
butelkach trzyma ocet i nie wolno go pić samemu, bo to jest tylko na
lekarstwo.
Ocet jabłkowy stosuje się jako przyprawę do sałatek i do innych
potraw, według potrzeb organizmu pacjenta, jako kwaśny dodatek do
spożywanego pokarmu. Prof. Jarwis zaleca stosować ocet jabłkowy jako
produkt dietetyczny i jako środek leczniczy. Ze względu na
właściwości octu jabłkowego (uodparnia na infekcje, dostarcza
składników niezbędnych do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w
organizmie) zaleca się jego zażywanie w następującej ilości:
Profilaktycznie
Dorośli - 2 razy dziennie 2-4 łyżeczki octu jabłkowego z 2
łyżeczkami miodu na 1/2 szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Dobrze
wymieszać.
Dzieci - 1 łyżeczka octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu na 1/2
szklanki ciepłej, przegotowanej wody. Dobrze wymieszać.
Na jakie choroby i jak stosować ocet
jabłkowy
Angina - 2 łyżeczki octu
jabłkowego i 2 łyżeczki miodu wymieszać w 1/2 szklanki ciepłej,
przegotowanej wody. Płukać gardło bardzo powoli, wypijając kilka
łyżeczek tej mieszanki co kilka minut bardzo powoli połykając.
Powtarzać płukanie 4 razy dziennie. W przypadku wrażliwego,
delikatnego gardła (np. u młodzieży do 15 roku życia) zaleca się
płukanie rano i wieczorem i tylko po 1 łyżeczce octu jabłkowego z
dodatkiem 1 łyżeczki miodu i 3 łyżeczek ciepławej wody. Połykanie
powinno być bardzo powolne.
Astma - nacierać klatkę
piersiową czystym octem jabłkowym, lub jeżeli naskórek jest kruchy,
zmieszanym w równej części z naparem kwiatu lawendy. Płynu tego też
można używać do okładów na klatkę piersiową i plecy. Najlepiej do
tego celu nadaje się lniana ściereczka. Stopy i golenie należy
owinąć suchym ręcznikiem, szalem albo chustą wełnianą. To leczenie
może być stosowane w chwilach kryzysu i na początku ataku duszności.
Bezsenność - po posiłku rano
i wieczorem pić 2 łyżeczki octu jabłkowego z 2 łyżeczkami miodu
wymieszanymi w 1/2 szklanki ciepłej, przegotowanej wody.
Bóle głowy - przyłożyć na
czoło kompres z gazy namoczonej w roztworze wodnym - 1/2 szklanki
zimnej wody, 2 łyżeczki octu jabłkowego i 2 łyżeczki miodu. Zmienić
okład, gdy się nagrzeje. Taki kompres można również przyłożyć na
kark.
Dermatozy - choroby skórne
suche ze złuszczaniem się lub lekko ociekające. Nie przemywać
mydłem. Miejsca chore myć roztworem złożonym z 1/3 octu jabłkowego,
1/3 wywaru z korzenia łopianu i 1/3 oleju z migdałów słodkich lub
oliwy z oliwek. Wszystko powinno być dobrze wymieszane. Kawałkiem
gazy wklepać w chorą skórę. Po osuszeniu przyłożyć trochę kremu
witaminowego. Zabieg powtarzać rano i wieczorem.
Kaszel - brać co 2 godziny 1
łyżeczkę syropu o składzie - świeży sok z 1/2 cytryny z taką samą
ilością octu jabłkowego, 1 łyżka miodu akacjowego i 1 łyżeczka
gliceryny. Wymieszać do uzyskania syropu, który okaże się bardzo
smaczny. Mieszanina taka winna zostać zużyta w ciągu 14 godzin. W
przypadku silnego kaszlu należy zażywać 1 łyżkę syropu co 2 godziny
w ciągu całego dnia, a w przypadku napadu kaszlu także w nocy.
Dzieci powyżej lat 2 mogą zażywać ten syrop co godzinę ale w
zmniejszonej ilości (1/4 łyżeczki 3 razy co godzinę rano i podobnie
po południu. Syrop ten jest bardzo cenny w przypadku zapalenia
tchawicy i kokluszu, gdyż uspakaja ataki kaszlu.
Katar sienny - alergiczny.
Profilaktycznie można używać 1 łyżeczkę miodu rozmarynowego lub
tymiankowego przed posiłkami. Wieczorem przed snem wypić mieszankę 2
łyżeczek miodu akacjowego z 1 łyżeczką octu jabłkowego i odrobiną
wody mineralnej. Po 2,5 miesiącach zaleca się popijać codziennie 1
szklankę wody mineralnej z 2 łyżeczkami miodu i 2 łyżeczkami octu
jabłkowego z dodatkiem 5-10 kropli świeżego soku cytrynowego.
Kontynuować leczenie profilaktyczne. Całą kurację można przerwać po
2 tygodniach, gdyż w zasadzie groźba kataru siennego została w ten
sposób oddalona.
Kurcze mięśni - przyłożyć do
miejsc bolesnych zimne kompresy z roztworu wody i octu jabłkowego w
równych częściach. Wodę można zastąpić wywarem z melisy.
Liszajec - gdy pokażą się
pryszcze, na krosty stosować okłady z gazy namoczonej octem
jabłkowym. Po 2-3 dniach liszajec zniknie. UWAGA! Liszajec jest
zakaźną chorobą skórną.
Migdałki - chore migdałki
leczy się w ciągu 12 godzin płucząc co godzinę gardło roztworem 1
łyżki octu jabłkowego i 1 łyżki miodu wymieszanych w 1 szklance
przegotowanej wody.
Na niepokój i lęki -
codziennie po przebudzeniu zażywać 2 łyżeczki octu jabłkowego z
naparem z tarniny lub połową szklanki wody. Brać przez 3 tygodnie w
ciągu miesiąca od dnia nowiu księżyca. Dlaczego od nowiu? Ponieważ
ludowa medycyna uważa światło księżyca za powodujące lęki, w
odróżnieniu od światła słonecznego powodującego zadowolenie.
Nudności, mdłości - gdy
zaczną się nudności, zaleca się wypić roztwór 1 łyżeczki octu
jabłkowego na 1/2 szklanki przegotowanej wody. Gdy nudności są
spowodowane przez ciążę, wypić rano po przebudzeniu 1 łyżeczkę octu
jabłkowego z 1/2 szklanki wody mineralnej i zjeść suchy biszkopt
(suchar). Jeżeli nudność występuje po każdym posiłku, należy po
jedzeniu wypić 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/2 szklanki naparu z
melisy.
Oparzenia - aby uniknąć
pęcherzy, należy możliwie najszybciej nasycić oparzone miejsce
czystym octem jabłkowym. Stosować także przy oparzeniach
słonecznych.
Pęknięcia skóry - nie zmywać
mydłem. Do chorego miejsca przyłożyć mieszaninę z równych części
octu jabłkowego, gliceryny i z wywaru lub soku z korzenia łopianu.
Mieszaninę przygotować ponownie po 2 dniach i stosować do
zabliźnienia rany.
Pokrzywka - z chwilą
wystąpienia objawów, popijać co godzinę przez 3 godziny 1 łyżeczkę
octu jabłkowego z 1/4 szklanki wody mineralnej. Dzieciom podawać
połowę tej porcji. Miejsca dotknięte pokrzywką zwilżać roztworem
wywaru ze świeżych lub suszonych pokrzyw (1 litr wody na garść
pokrzyw, odparować wodę) z 3 łyżkami octu jabłkowego. Ostudzić,
smarować wielokrotnie.
Rana - zmyć ranę roztworem z
octu jabłkowego i naparu z kwiatów bzu czarnego w równych ilościach.
Przyłożyć kompres z tego roztworu.
Rana cięta - oczyścić ranę
roztworem złożonym w 75% z octu jabłkowego i w 25% z wody solonej.
Polewać powoli ranę aż do usunięcia wszystkich nieczystości.
Przyłożyć do rany płatek kwiatu lilii białej nasiąkniętej octem
jabłkowym. Przykryć gazą i zrobić opatrunek. Zamiast płatka lilii
można przyłożyć warstwę gazy nasączonej octem jabłkowym.
Swędzenie głowy - czesać się
grzebieniem moczonym w roztworze 1 łyżeczki octu jabłkowego na 1
szklankę wody.
Trawienie niedobre - po
spożyciu posiłku o dużej zawartości białka i tłuszczów zaleca się
wypić 1 łyżkę octu jabłkowego z 1/4 szklanki wody gazowanej. W
przypadku niestrawności spowodowanej nieświeżym produktem pić 1
łyżkę octu jabłkowego w 1/4 szklance wody.
Ukąszenie owada - przyłożyć
okład z octu jabłkowego. Po ulotnieniu się octu należy okład
powtórzyć.
Wrażliwość na zimno - zaleca
się hartowanie organizmu przez branie 2-3 razy w tygodniu kąpieli w
ciepłej wodzie z dodatkiem 1 litra octu jabłkowego i 1 kg soli
morskiej. Ponadto należy codziennie rano brać prysznic naprzemian z
wody ciepłej i zimnej. Natrzeć ciało octem jabłkowym i ubrać się. Po
kilku dniach takiego hartowania poprawi się krążenie krwi i zniknie
wrażliwość na zimno.
Zwichnięcia - sporządzić
mazidło z 2 łyżeczek octu jabłkowego, 2 łyżeczek wywaru z tymianku,
1 łyżeczki esencji terpentynowej i 1 żółtka. Wymieszać jak emulsję i
masować zbolałe miejsce. Preparat ten może być stosowany w
przypadkach bólów mięśniowych z powodu przeziębienia lub dużego
wysiłku. Zalecana jest również glinka zmieszana z octem jabłkowym.
Żylaki - rano masować nogi
ruchem do góry, stosując roztwór z wywaru liści winogrona czerwonego
(1 litr wody na garść liści) i octu jabłkowego w proporcji 1:3.
Wieczorem popijać 1 łyżeczkę octu jabłkowego z 1/2 szklanki
przegotowanej wody.
Inne zastosowanie dla wszystkich:
Napój pobudzający łaknienie -
50 g octu jabłkowego, 125 g miodu tymiankowego lub lawendowego, 1
łyżeczka cynamonu, 1 łyżeczka esencji chinowej. Macerować
(pozostawić do "przegryzienia" się) 14 godzin. Popijać 1 łyżeczkę na
1/4 szklanki wody przed każdym posiłkiem. Dzieciom podawać 1/2
łyżeczki na 1/8 szklanki wody.
Płyn wzmacniający - do
przemywania skóry. 1/2 szklanki octu jabłkowego, 1/2 szklanki naparu
z melisy, 1/2 flakonu wody kolońskiej i 1/2 szklanki wody
mineralnej. Wymieszać i obmywać skórę rano. Po 10 dniach mieszanka
traci właściwości lecznicze.
Płyn do przemywania dla sportowców
- 1 szklanka wywaru z tymianku, 1 szklanka wywaru z lawendy i 1
szklanka przegotowanej wody. Wymieszać. Lekko nacierać ciało po
wysiłkach fizycznych, w szczególności w czasie upałów i nadmiernego
pocenia się.
O czym jeszcze pisze doktor
Górnicka
Człowiek starszy potrzebuje dwukrotnie więcej potasu w postaci
miodu, świeżych warzyw i owoców, jabłek lub octu jabłkowego. Dzienne
zapotrzebowanie na potas można pokrywać jedząc paprykę, popijając
ocet jabłkowy z miodem i przegotowaną wodą, popijając soki -
winogronowy, jabłkowy czy z czarnej porzeczki. Ocet jabłkowy ma
wszelkie właściwości lecznicze jabłka. Dozowanie octu jabłkowego
zależy od stanu chorobowego. Osoby nie znoszące octu jabłkowego mogą
go zastąpić moszczem z jabłek. Dobroczynny wpływ octu jabłkowego na
organizm wiąże się z jego właściwościami zakwaszającymi. Ocet
jabłkowy zakwasza krew i wyrównuje ciśnienie tętnicze (obniża je).
Gdy zasadowość krwi rośnie staje się ona gęstsza i łatwiej robią się
skrzepy. Występują wówczas zawroty głowy, dolegliwości żółciowe,
nudności, szum w uszach i zakłócenia słuchu.
Ocet jabłkowy neutralizuje szkodliwe działanie spożytego w nadmiarze
białka. Przy niedoborze węglowodanów energii mięśniom dostarczają
białka, dając przy tym odpady azotowe, które organizm musi wydalić.
Nadmierne spożywanie białek jest toksyczne dla organizmu. nadmierne
spożywanie białka powoduje również powstawanie kamieni w nerkach i
pęcherzu moczowym.
Przeciwwskazania - Ocet
jabłkowy nie jest wskazany dla wrzodowców i przy zakazie stosowania
produktów spożywczych kwaśnych. W takich przypadkach ewentualne
dawkowanie produktu należy do decyzji lekarza.
Źródło:
LINK!
|