OCZYSZCZANIE DUSZY NA PRZYJŚCIE PANA

Tą modlitwą otwieram cykl poezji Faustyny Kowalskiej.

OCZEKIWANIE DUSZY NA PRZYJŚCIE PANA

Nie wiem o Panie, o której przyjdziesz godzinie,
A więc czuwam nieustannie i nadsłuchuję,
Ja oblubienica twoja wybrana,
Bo wiem, że lubisz przychodzić niepostrzeżenie,
Lecz serce czyste z daleka Cię Panie wyczuje.
Czekam na Ciebie Panie wśród ciszy i milczenia,
Z tęsknotą wielką w swym sercu,
Z nieprzezwyciężonym pragnieniem.
Czuję, że moja miłość ku Tobie w żar się zamienia,
I jak płomień wzniesie się w niebo w życia końcu,
A wtenczas spełnią się wszystkie moje życzenia.
I zabierz me serce spragnione
Tam do siebie, w te górne niebios krainy,
Gdzie trwa wiekuiste Twe życie.
Bo życie na ziemi to jedno konanie,
Bo serce me czuje, że do wyżyn jest stworzone,
I nic go nie zajmują tego życia niziny,
Bo ojczyzna moja to niebo. Wierzę w to niezbicie.

Faustyna Kowalska
(Koniec piątego zeszytu - Dzienniczki)