Miłość twoja ogarnia mnie w całej pełni i rozdziera wnętrze moje. W tobie droga, nadzieja, wiara i prawda. Już się nie oddalę. Odsuń ode mnie ułomność i ochotę do słabości a przygarnij i uczyń mnie w sercu Swoim Twoją iskrą wieczną, nieprzerwanie świecącą w świetle słońca radości Twojej.

O Boże, dziękuję, że mi przebaczyłeś zagniewanie moje i jeszcze raz cię przepraszam za tę niepokorność i nie zaufanie krzyżowi Twojemu i Męce twojej ku mnie z Twej nieogarnionej miłości do mnie. Tyś otworzył na krzyżu cierpiąc katusze drogę dla mnie i dla wielu i odkupiłeś nas abyśmy teraz mogli podążyć ku górze.

Oto uczyń, aby nasze słowa nie były już więcej puste i przymglone i daj nam światło świadomości, abyśmy podążyli ku Światłości Twojej Wiekuistej i radowali się razem z Tobą Chwałą twoją na wieki.