Jesteś strumieniem myśli w stanie czuwania i snu.
Między myślami istnieje cisza,
ale ty musisz znaleźć tą ciszę.
Tylko w tej ciszy możesz otworzyć duchowe oko,
skoro tego nie umiesz uczynić nawet się nie łudź,
że to oko będzie aktywne.

Nie musisz szukać w sobie nie wiadomo jakich mocy,
jeśli umiesz trwać bez myśli...
musisz doprowadzić swój umysł do stanu niczym jezioro bez fal,
a reszta przychodzi sama.

Aby dokonać właściwych wyborów w życiu,
należy skontaktować się ze swoją duszą,
i aby to zrobić trzeba doświadczyć samotności,
której najczęściej ludzie się boją...

w ciszy słychać prawdę,
odgłos własnego serca,
mruczenie sumienia...
milczenie to matka prawdy,
poznania, rozwiązania...
to cisza zabiera cię do rdzenia życia
i jakież to szczęście, kiedy możesz spotkać osobę,
z którą posiedzisz sobie pół godziny w ciszy...
nie musisz tracić słów by cię zauważyła, zrozumiała...
tak jak nas widzi Bóg, który ciągle ma swoje oczy położone na nas...
w milczeniu, kontemplacji,
która jest czysta i święta...
i wyraża wszystko.

W ciszy serca jest modlitwa,
to Bóg do ciebie przemawia,
wypełnia cię sobą,
bo przecież jesteś Jego dzieckiem...
a ty widzisz swoją pustkę, nicość...
nie ma nic większego nad władzę ciszy,
która jest źródłem wielkiej siły...
możesz chodzić śladami Boga,
kiedy w twoim umyśle panuje cisza...
a teraz pomyśl, jakie jest to twoje milczenie,
czy czasem nie ogłusza cię mocniej, niż robi to tłum na ulicy,
a to nie sprzyja jasności twojego umysłu.

Wielką sztuką życia jest mieszkać w ciszy,
w świecie tajemniczych i zawoalowanych wizji,
kiedy widać ich światło, kiedy słychać ich śpiew,
niż topić je we własnym hałasie...
"i lepiej milczeć i być uważanym za głupca,
niż mówić i usunąć wszystkie wątpliwości"...
a teraz tylko sobie pomyśl,
ile w ciągu ostatniej godziny dałeś sekund Bogu
na Jego mowę do ciebie.
A może nawet nie dałeś Mu tyle czasu,
aby mógł ciebie pobłogosławić?

Vancouver
8 Aug. 2016

WIESŁAWA