MIECZ PRAWDY

CZAS KALI

Kim jest Kali?

Hinduska boginii czasu i śmierci, pogromczyni demonów i zła. Najbardziej ostra i przerażająca manifestacja żony Shivy. W hinduizmie mówi się, że wyskakuje z czoła bogini zwycięstwa o imieniu Durga, kiedy ta wpada w tak zwany słuszny gniew przeciw siłom zła. Jej okrucieństwo przeciw złu jest bezgraniczne, zdolna jest zniszczyć cały świat.

Durga - wojownicza forma ziemskiego hinduistycznego bóstwa, formy Devi, która jest niezwyciężona w boju. Durga czyli nieprzystępna, niszczy demoniczny świat dokładnie niszcząc wszystkie iluzje. Durga powstaje z Wisznu jako moc snu lub moc stwórcza tego boga lub wyłania się z bogini Parvati, łagodnej formy Sakti.

Parvati, małżonka Shivy, boga zniszczenia i odnowy, jest matką Ganesha (boga mądrości) i Kartikeya, który w jednej ręce trzyma kuszę, a drugą błogosławi ludzi. Jego powozem jest paw, boski ptak, który ma nogę oplecioną wężem, symbol uwolnienia się od własnego ego i ziemskich pożądań. Ukazuje nam dwie ważne drogi w naszym życiu, w celu osiągnięcia doskonałości. Niektóre hinduskie środowiska uważają Parvati za siostrę Wisznu i matkę Lakszimi i Sarasvati. Znana jest również z nazwy "Sahana" (czysta). W tym aspekcie Parvati ukazana jest jako łagodna bogini, ale ma swoje gniewne aspekty: Durga, Kali, Shitala .... i inne.

Z ziemskich mitów dowiadujemy się, że na ziemi był czas, kiedy bogowie zostali podporządkowani demonom, przewodził im Mahisza. Ten fakt spowodował potężny gniew Wisznu i Shivy, ich energie połączyły się z energią innych bogów, właśnie one dały początek bogini Durga, która dosiadła lwa i wyszła naprzeciw aszurom.

Mahisza Asura - w Wedach jest dokładnie opisana bitwa między bogami z armią Devas (bogowie), którzy byli wrogami Asurów. To spotkanie nie odbyło się bez poważnych strat dla obu stron, jednak aszurowie robili potworne spustoszenie w niebiańskiej armi. Uzbroili się w bębny i tak w nie uderzali, aby to brzmienie było przeraźliwe dla drugiej strony. Najbardziej zagorzałym wojownikiem był Mahisza, uderzał strachem z wielką wściekłością w serca bogów , a oni uciekali w popłochu. Wtedy do walki przystąpiła Durga, nastąpił zwrot, a aszurowie uciekali z pola walki pozostawiając po sobie broń.

Na początku kiedy Durga dosiadła swojego lwa i wyszła naprzeciw aszurom, demony rzuciły się na nią, a ona zabijała je mieczem i trójzębem. Kiedy zobaczył to Mahisza zmienił się w postać bawoła i zaatakował jej lwa. Durga z zaciętością walczyła z nim, ale on przemienił się w lwa. Udało się jej odciąć mu głowę, lecz ten przemienił się w pięknego młodzieńca z mieczem w dłoni. Durga i tutaj okazała się silniejsza, przeszyła młodzieńca mieczem, ale ten zamienił się w słonia. Odcięła jego trąbę co spowodowało, że na powrót stał się bawołem i rzucił się na nią. Durga doskoczyła do niego, zadała mu cios trójzębem i odcięła mu mieczem głowę.

Durga działała z wolą Pana Govindy (jedno z imion boga Kriszny).

Govinda ma trzy znaczenia:
- jako władca wszystkich światów i dawca mocy duchowej
- opiekun lądu/ziemi
- ten, który jest znany ze słów Wed.

Modlitwa napisana około VIII w.

"Oddaję cześć tylko Govindzie (Krisznie), Dzięki niemu można łatwo przekroczyć ocean narodzin i śmierci (wyzwolić się z koła reinkarnacji) i osiągnąć błogosławieństwo życia w Waikunta (najwyższa siedziba, miejsce wiecznego szczęścia), poza materialnym światem, gdzie mieszka Govinda."

Wracając do Kali, jej imię znaczy zniszczenie, wygląda strasznie i okrutnie. Niszczy całe zło w zasięgu jej ręki, w zasięgu jej wzroku. Ma ciemną skórę, cztery ręce z mieczem w jednej dłoni i głową demona w drugiej. Pozostałe dwie ręce błogosławią tych, którzy idą drogą dobra mówiąc im " nie bój się". Jej ozdoby, którymi ubiera ciało są straszne: martwe głowy, czaszki, pasy z ludzkich rąk, palców, to wszystko służy jej za ubranie. Z ust wystaje jej język, ma przekrwione oczy, a jej twarz i piersi skropione są krwią. Jedną nogą stoi na udzie swojego męża Shivy, a drugą na jego piersi. Cała jej postać jest wielkim symbolem.

Jej czarna cera symbolizuje wszechstronną i transcendentalną naturę. Kali jest wolna od mai-iluzji, jest wyzbyta fałszywej świadomości. Jej białe zęby pokazują jej wewnętrzną czystość, a jej język jej charakter - symbol niszczenia fałszywych świadomości i ośmiu obligacji, które wiążą się z nami. Jej troje oczu znaczą; przeszłość, teraźniejszość, przyszłość, trzy tryby czasu; atrybut, który się znajduje w samej nazwie Kali (Kali - zniszczenie ). Wszystko to znaczy, że Kali jest zdolna pożreć czas, następnie wzmacnia go własnym bezkształtem.

Ciężko to wszystko zrozumieć ...,ale tak najkrócej wytłumaczę to w ten sposób: aby można było zaistnieć w nowej doskonałej formie wszystkie ziemskie załączniki muszą być zwolnione, ponieważ prowadzą do cyklu narodzin i śmierci. Wszystkie nici losu muszą zostać przerwane, zniszczone. To Shiva leży pod stopami Kali i jest obojętny na jej działania. Kali tak zmienia ziemię, że wszystkie iluzje znikają w czerni i wyłania się prawdziwa ziemia, morze, niebo.

Kali występuje pod różnymi imionami: Shyama, Adya Ma, Tora, Dakshina Kalika, Chamundi. Ludzie z Dalekiego Wschodu kochają Kali, jest dla nich wybawicielką od wszelkiego zła, a ona mówi do nich:

"Moje dziecko nie trzeba mówić dużo, aby mnie zadowolić,
tylko ty mnie kochaj i mów do mnie tak, jak się mówi do matki,
kiedy bierze cię w ramiona."

Kim prawdziwie jest Kali?

Czarną postacią czy czystym nieustannym tworzeniem? Czy Kali może być dobrą matką, przecież występuje w czarnej kreacji? Kali pojawia się jako czarna, kiedy oglądamy ją z dużej odległości, a kiedy do nas podchodzi zmienia barwę i staje się naszą skarbnicą wiedzy i mądrości. Zmienia barwy jak niebo, jak woda, z daleka widzimy je w kolorze niebieskim, a kiedy podchodzimy i patrzymy z bliska na niebo, bierzemy wodę do ręki, stają się bezbarwne.

Kali w taki sposób pokonuje skutki karmy, oddziela dobro od zła. I wcale jej nie krępują żadne działania tych, którzy są nią zdegustowani. Nie zatrzymuje jej ich niezadowolenie; jej cztery ręce stanowią kompletne koło niszczenia i tworzenia, które jest w nim zawarte. To ona stanowi nieodłączne destruktywne i twórcze kosmiczne rytmy.

"Och Kali, lubisz tańczyć na terenie kremacji.
Możesz tam tańczyć nieustannie,
po to, aby moje serce połączyło się w jedno.

O Kali, nie ma innego pragnienia w moim sercu
niech ten ogień oczyszczenia płonie,
ten pogrzebowy stos moich iluzji."

Miejsce kremacji oznacza miejsce, gdzie pięć elementów rozpuszcza się: gniew, pożądanie i inne wiążące emocje i uczucia, myśli są spalane na popiół. Wszystkie ludzkie ograniczenia i ignorancje giną w ogniu kremacji, a w sercu zapala się wewnętrzny ogień: mądrości, miłości, nadaje sens nowemu życiu, następuje transformacja. Budzi się Energia Kundalini.

Kali jest jedną z głównych bóstw Devi a "div" znaczy połysk, lśniący, a Shiva pod nogami Kali jest bez działania, niczym zwłoki "shva", zupełnie bezsilny, ponieważ siłę życiową daje Kali, ale wprzódy uczyni wielkie spustoszenie.

Kali - spontaniczna, swobodna, oszałamiająca kreatywność boskiego światła, właśnie to leży u podstaw jej charakteru. W swoim szalonym tańcu ma rozczochrane włosy i wydaje z siebie niesamowite ryki, ale jej dziki taniec niszczy świat demonów, a prawda leżąca w niej daje człowiekowi wyższą świadomość.

"O Kali, pełna rozkoszy czarodziejko wszechmocy, ciebie wypuszcza Najwyższy na wolność kiedy ludzkość jest bezradna, kiedy ma związane ręce przez demony."

Miecz Kali zawsze jest związany z ziemskim chaosem i nawet Shiva prosi swoją żonę aby zniszczyła te demony, które z niego wychodzą zmieniając się w truciznę w jego gardle.

W relacjach międzyludzkich: miłość matki i dziecka uważana jest za najczystszą, za najsilniejszą. W ten sam sposób wygląda: miłość między Boską Matką i wszystkimi ludźmi (jej dziećmi). Uważana jest za najbliższy i najczulszy związek z boskością. Matka broni nas przed wszelkim złem i nic jej nie zatrzyma, w tej walce pokazuje prawdziwe oblicze własnego charakteru, oblicze prawdy; chociaż innym może się wydać przerażająca, szalona - ale matka to mistrzyni świata w obronie własnego dziecka i użyje każdej siły, aby go wyzwolić z pętli, która go trzyma.

Dobrodziejstwem Kali dla nas jest jej wygrana; wolność jej dzieci, uwolnienie ich od śmierci. Chroni ludzi od iluzji i pokazuje rzeczy tak, jakimi są naprawdę.

Kali jest jedyną z tych bóstw, które obecnie na ziemi reprezentują "truthseekers", ludzi z otwartymi umysłami, z "mocnym językiem", którzy nie boją się głosić prawdy, nie mają kompleksów, ani skrupułów, by zniszczyć kłamstwo, obłudę, strach, ironię i wnieść w życie integrację.

Pokonują czas i przestrzeń między rzeczywistą naturą i nienaturalnym bytem. Ta przestrzeń to mur między ludźmi i Stwórcą. Swoimi działaniami niszczą te grube mury, aby poprowadzić ludzi do Domu Ojca. Niosą w sobie olbrzymie ładunki swojej siły, wiedzy, są wspaniałymi mistrzami w powrocie do naszego prawdziwego domu. Zapierają się nogami i rękami, aby się nie poddać. Do nich należy ogień oczyszczenia, a w tej chwili na ziemi spotykają się uniwersalne siły większych cykli, dlatego przybyli na ziemię. Są to tzw. koordynatorzy cyklu ewolucyjnego, przybrani w różne szaty, aby wywołać w ludziach wewnętrzną burzę. Grzmiące Istoty żyją dzisiaj razem z nami, grzmią też na ciebie, ale nie po to by cię zniszczyć, tylko aby cię wybawić. Otwierają twoje bramy do nieba.

22 Jan. 2011

WIESŁAWA