Wartości moralne są najwyższymi spośród wszystkich wartości naturalnych. Dobroć, czystość, prawdomówność, pokora są u człowieka wyższymi wartościami niż jego geniusz. To one decydują o blasku i pięknie natury człowieka, to one tworzą witalność, stabilność i potęgę. A kiedy człowiek potrafi prawdziwie wybaczyć i żyć w duchu bezinteresownej miłości jest bardziej znaczący, szlachetny i ważniejszy niż wszystkie wartości kulturowe. Dodatnie i ujemne wartości moralne są zawsze osobistymi wartościami. Mogą być wrodzone lecz zawsze są osobiste.

Nosiciel wartości moralnych jest istotą wolną, odpowiedzialną za swoje czyny i postawy. Proporcjonalnie do zdolności człowieka do uchwycenia przez niego jego wartości w zakresie w jakim widzi pełnie świata, w jakim stopniu jest czysty i bezwarunkowy w obdarowywaniu miłością, która tkwi w prawdzie, potrafi odrzucić zło, jest wolny od pożądliwości i pychy, wówczas realizuje pozytywne wartości moralne, pozostawiając za sobą wszystkie ciasnoty i to on staje się nośnikiem wartości moralnych.

Znamy jeszcze inny typ człowieka, któremu brakuje szacunku do innych ludzi, jest ślepy na ich osobiste wartości, widzi tylko siebie jako głębię niezmierzonych wartości, odnosi się do innych w lekceważący sposób, egoistyczny i dumny, podchodzi do wszystkiego w arogancki sposób, jest to typ nauczyciela, który wszystko wie. Dla takiego człowieka nic nie może być większe niż on sam, on nie widzi nic poza własnym horyzontem. A tak naprawdę jego świat jest spłaszczony przez jego bezczelne, głupie i płytkie wartości, w dodatku brakuje mu szacunku, jest ślepy na wartości innych ludzi, i zawsze będzie z nich szydził. W dodatku ma wielką satysfakcję kiedy może poniżyć inną osobę. W zasadzie każda osoba jest dla niego środkiem do osiągnięcia własnego celu jakim może być np. odczuwanie zadowolenia z zadawanego innym bólu. Taka osoba obraca się ciągle w środku własnej ciasnoty, pozostając sama w sobie zła, bez prawdziwej głębokiej radości, w impertynencki sposób obdziera innych z ich moralnych wartości. Jego wnętrze nigdy nie milczy, jego ego czuje się dopiero wówczas dobrze kiedy odbierze innym radość i pokaleczy ich godność. Taki człowiek nie jest ani dobry ani szlachetny, posiada w sobie nicość i swój własny byt.

Człowiek szlachetny ma czuły stosunek do wartości innych osób, widzi naturalną głębię każdej istoty, kiedy odsłania jego osobistą istotę czyni to w ten sposób aby świat mógł zobaczyć jego piękną naturę i mógł uchwycić najpiękniejsze jego wartości. Podchodzi do człowieka z szacunkiem i otwiera swoje serce i serce drugiego człowieka ujawniając jego pełny blask, jego piękno i ukrytą godność.

Każdy człowiek kiedy jest doceniany, podniesiony zaczyna być szczęśliwy, patrzy na świat i ludzi w życzliwy sposób, tym samym podnosi własną wartość moralną. Daje z siebie to co ma najlepsze i jest gotowy wziąć na siebie więcej wyzwań i odpowiedzialności nie tylko za swoje życie. Tym samym zmienia siebie i świat na lepsze. Szacunek do drugiego człowieka otwiera go na prawdziwą miłość a przede wszystkim na miłość do bliźniego, bez obdarzenia kogoś szacunkiem nie ma miłości.

Lekceważący człowiek prowadzi do rozpadu rodziny, sąsiedztwa, społeczeństwa. Szacunek jest tym elementem życia, który rozwija człowieka moralność, miłość, sprawiedliwość, samorozwój, czystość, prawdomówność.

Lekceważący człowiek jest sam w sobie pułapką i jest bardzo płaski, co jest od razu wyczuwalne. Tylko człowiek posiadający szacunek może zmienić pozytywnie świat, w tym wartości moralne wszystkich religii, na każdym poziomie, a przede wszystkim otworzyć ludzi na Boga.

Każdy człowiek ma różne poziomy głębokości, psychiczne życie nie ogranicza się do jednego poziomu, na którym ciągle przebywa, ludzka świadomość ciągle się zmienia pod wpływem uczuć, emocji, postaw wobec świata, innych osób. Nasze życie jest wielkim dziełem sztuki - tworzeniem własnej osobowości. I czy widzimy się w super świadomości z korzeniami głęboko osadzonymi w super rzeczywistym życiu czy będziemy osobą bez trwałego związku z czymkolwiek, to zależy tylko od nas. Tacy ludzie, bez korzeni, są jak ruchome piaski, bardzo płytcy, powierzchowni, pozbawieni głębszego życia, dają się przesuwać bez oporu, zawsze będą szukać ludzi zakorzenionych aby mogli ich prowadzić, dyrygować nimi ... a tak naprawdę żyją w pustce, bez większych swoich wartości, spędzają swój czas lekkomyślnie.

Ludzie, którzy tracą swoją godność, tracą także swoje moralne wartości. Zaczynają czuć do siebie pogardę, żyją w szarości z pokusami do czynienia zła. Czują się lepiej kiedy mogą kogoś zranić, nie dbają o prawdomówność i sprawiedliwość, są bardzo niestali w życiu.

Kiedy człowiek traci swoją godność nie może kształtować swoich wyższych wartości i stopniowo więdnie jego zrozumienie wartości moralnych, aż w końcu znikają z jego życia. Toteż bardzo ważne jest aby człowiek nie pozwolił rozłożyć siebie na obie łopatki, nie pozwolił pokruszyć siebie na kawałki, bo to będzie również i jego duchowy upadek.

Nie pozwólmy nikomu aby nas osądzał i czynił nad nami sprawiedliwość na własną rękę, szczególnie tym ludziom, którzy są zdolni do wyrządzania krzywd. Strumieniem życia, który krąży wokół nas jest sam Bóg, tylko On wykonuje poprawnie swoją pracę i stara się nas wcielić w swój Plan czyniąc nas czystymi, szlachetnymi i szczęśliwymi. To są owoce działania Boga a nasze życie staje się piękne i wzniosłe.

Nie pozwólmy żadnemu człowiekowi odebrać sobie tej radości, szczęścia i pozwolić się wciągnąć w jego ciemnicę, w krainę smutku, załamania ... kiedy w obecności drugiego człowieka czujemy się wyczerpani, jesteśmy jak pusty zbiornik, ciągle dołowani za naszą nieudolność naprawdę stajemy się martwi, tracimy swoje wartości, utwierdzamy siebie w przekonaniu, że życie nie jest nic warte. Uciekajmy od takich ludzi, nie dajmy się im złapać w ich pułapkę aby nas trzymali na własny użytek.

W każdym z nas płynie prawdziwe życie a to jest prawdziwe błogosławieństwo ... i pamiętajmy aby je w sobie utrzymać, dzięki swojemu spokojnemu życiu znajdziemy klucz do życia wiecznego. Życie każdego człowieka może być piękne, wzniosłe i uwiecznione sukcesem, tylko oddal od siebie tych, którzy chcą cię za wszelką cenę obedrzeć z twojej godności i wyprowadzić na manowce.

Namaste

12 Apr. 2014

WIESŁAWA