Człowiek przebudzony duchowo odróżnia barwy światła i ciemności. Widzi obecność zła i dostrzega prawidłowe wzorce. Tylko ludzie zakłamani udają, że wszystko jest w porządku, tworzą iluzje własnego szczęścia. Spotykam na co dzień osoby uwikłane w nałogi do tego stopnia, że potrzebują pomocy i leczenia. Lecz w rozmowie z nimi dostaję odpowiedź, że to nieprawda, że to ja się mylę. Nie potrzebują pomocy, rzekomo sami są zdolni z tym problemem sobie poradzić. Swój nałóg określają - "jestem smakoszem" ... i smakują po buteleczce dziennie. Właśnie ci ludzie postrzegają zupełnie inaczej nie tylko swoje działania, ale nawet uważają tych bez uzależnień za osoby chore.

Tylko w wielkim świetle dostrzega się najmniejszy brud. By dobrze wytrzeć kurze potrzebne jest światło. Podobnie dzieje się w rozwoju - trzeba zauważyć najmniejsze zło, które krąży wokół niego, tak jak dobra gospodyni widzi każdy okruszek na podłodze i każdą odrobinę kurzu. Nie czeka aż zbierze się dużo śmieci tylko natychmiast rusza do dzieła. Ignorancja, nie zauważanie sytuacji wokół nas doprowadziło do wielu większych i mniejszych kataklizmów na świecie. Kiedy zagasimy problem w zarodku niszczymy tą iskrę, która może spowodować potężny pożar.

Tylko ludzie światli natychmiast dostrzegali nadchodzącą falę zła. Ileż mieliśmy ostrzeżeń od ludzi o otwartych umysłach, które świat zignorował, bo w swojej ślepocie ŚWIAT nie widział zagrożenia, mało tego ślepi pociągnęli za sobą naiwnych, a ci wielokrotnie byli wykonawcami zła nie zdając sobie nawet z tego sprawy. Więcej... uważali, że czynią dobrze... przykład: podkładanie samobójczych bomb. Ofiary tak "wypranych mózgów" oczekują za swój czyn nagrody w niebie.

Tym sposobem doszło do wielu wojen, człowiek nie uniknął komór gazowych, doświadczył działania bomby atomowej, głodu i niewolnictwa. A wszystko dlatego, że w swojej ślepocie nie dostrzegł groźnego niebezpieczeństwa. Tylko w swojej głupocie można stworzyć sobie piękny świat iluzji, uparcie wierzyć, że jest się tym wybrańcem losu i żadne zło na ziemi nigdy mnie nie dotknie. Niedostrzeganie złych rzeczy nie ochroni człowieka - właśnie o to chodzi złu. W ten sposób duża grupa ludzi stała się nieświadomie strażnikami złych energii.

Bardziej przebudzeni zawsze nadstawiali swoje głowy a nawet je tracili w obronie tych mniej świadomych ... lecz jak znamy z historii zostawali zrozumiani długo po fakcie.

Ludzie zamykający oczy na ciemność przynoszą światu nowe cierpienia, chociaż w zasadzie nic złego nie czynią... lecz również nie walczą z wytworzonym chaosem, pozwalają mu rosnąć we wszystkie strony.

Gdyby światło postępowało jak ta grupa ludzi pewnie już by dawno nie było ziemi i człowieka. Zginęlibyśmy wszyscy we własnej obłudzie. Światło wyrywa człowieka z ciemności, otwiera mu oczy i pokazuje jak postępować aby ulepszyć świat, uzdrowić drugiego człowieka, który jeszcze się nie przebudził.

Dopóki człowiek dobrowolnie poddaje się fali ciemności, nie widzi, nie słyszy, nie rozumie w jakich objęciach przebywa a nawet swoje życie uważa za przyjemne, pełne miłości dobrowolnie mu się poddaje myśląc, że jego działania są dobre. W chwili kiedy promień światła jak silna lampka oświetli jego drogę dostrzega brud jaki go otacza i zaczyna rozumieć własny wewnętrzny mrok. Wtedy przerazi się i chce się z tych więzów wyrwać, uciec w pas czystości. W tej chwili zauważy, że jakaś niewidzialna ręka trzyma go mocno i pociąga na stare miejsce. Kończy się przyjemne, rozpoczyna się walka, a ciemność staje się coraz bardziej odczuwalna.

Kto się przebudzi do tego poziomu dostaje też pomoc światła. Jak błyskawica śpieszy na pomoc aby przebić ciemny mur i uratować każde istnienie.

Tym różni się ciemność i światło. Lecz aby światło mogło pomóc człowiekowi potrzebne mu jest jego "chcenie", tylko dążenie przebudzonego i prawdziwe rozeznanie przyniesie mu wyzwolenie. Jeśli osoba nie będzie walczyć tylko dobrowolnie cofnie się bo zauważy, że jest to dla niej zbyt duży wysiłek i cierpienie - przegra. A ciemność ponownie ją otoczy własnym płaszczem i nakarmi obłudną błogością.

Są osoby, które od tysiącleci tkwią w szponach ciemności, nie pozwalają wzlecieć duchowi. Nie chcą uszkodzić najmniejszej swojej inkarnacyjnej nitki, boją się cierpienia, niestety największe cierpienia przychodzą w chwili zrywania naszych karmicznych nici. Ludzie trzymają się kurczowo ziemskich struktur i wybierają łatwą drogę. Uwierzą w każdą inną "prawdę" oddalającą ich od cierpienia niż pozwolą sobie na niewygodną pozycję. Trzeba wiedzieć, że aby wzlecieć do światła należy się uwolnić od wszystkich powiązań i wypłynąć już zupełnie wolno - jak liść oderwany z drzewa, który podróżuje rzeką do morza. Należy uczynić siebie niezależnym.

Takim myśleniem, że ciemności nie ma, że to tylko głupia wyobraźnia człowieka doprowadza, że schodzi jeszcze głębiej po szerokiej drodze, już bez żadnego wysiłku, oddala się od Boskiego Serca, w tej drodze nie przeszkodzi mu już nikt. Osoby myslące w ten sposób zasilają pokłady chaosu. Wielokrotnie błądzi jedna osoba i pociąga za sobą dużą grupę ślepców zachwyconych jej działaniami.

Wystarczy się tylko nad tym wszystkim zastanowić a sami odkryjecie na czym to polega. Zauważcie, że kiedy stąpacie po złej drodze mało jest ludzi, którzy znajdą się aby wam w tym przeszkodzić, albo nie chcą bo to nie ich sprawa, lub wolą się nie narażać a są też i ci, którzy umacniają was w swojej wierze, że czynicie dobrze. Przychodzi też czas, że osoba zauważa swoje błędy i próbuje wyjść z danej sytuacji ... i co się dzieje - natychmiast pojawia się ktoś kto ją próbuje na siłę zatrzymać, dziwnie się troszczy, opiera się na miłości bliźniego, ale tak naprawdę w tych działaniach nie ma miłości. Jeśli nie posłuchacie tych rad spotkacie się ze złośliwymi uwagami i ironicznym uśmiechem, pojawi się nienawiść. W takiej chwili możecie być pewni, że wasza nowo obrana droga jest słuszna. Tak wygląda przeciwstawianie się złu - manipulacja i atak.

Nauczcie się odróżniać i miejcie odwagę przeciwstawić się złu. Spróbujcie przedostać się za mur ciemności. Nie mogę obiecać, że będzie to łatwe. Wiedzcie, że zanim staniecie w aureoli światła i wielkiego szczęścia nie obejdzie się bez potężnej walki.

Musicie usunąć wszelkie przeszkody i podążyć jedną drogą wzwyż. Drogę do celu pokazuje nam Prawo Boże. Doświadczycie łaski bycia świadomym samego siebie, rozpadną się ciemne światki iluzji.

Obserwując świat i ludzi, którzy mówią o oczyszczaniu, o wielkich wewnętrznych zmianach ... lecz widać, że ich świadoma natura nie odróżnia całego zła w jakim spoczęła ziemia. Dyskusje o ego, uziemieniu ... a przecież człowiek uziemiony nigdy nie wzleci! Nie pokona granicy ciemności. Do wzlotu potrzebne jest coś więcej.