Święty Graal, kielich do którego Józef z Arymatei zbierał krew z przebitego boku Chrystusa. Puchar ten połączony był z Jezusem, pił z niego podczas ostatniej wieczerzy.

"... I wziąwszy kielich i podziękowawszy, rzekł: Weźcie go i rozdajcie między sobą. Powiadam wam bowiem, iż odtąd nie będą pił z owocu winorośli aż przyjdzie Królestwo Boże. I wziąwszy chleb, łamał i dawał im, mówiąc; To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moją. Podobnie i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc; Ten kielich to nowe przymierze we krwi mojej, która się za was wylewa..." (Ew. Św. Łk. 22:17-20)

Naczynie w kształcie kielicha (Kalis) stał się tradycyjnym naczyniem Eucharystycznym używanym regularnie przez Kościół Katolicki. Istnieje wiele tekstów, które starają się wyjaśnić tajemnicę Św. Graala. Dużo wzmianek o nim znajdujemy w legendach o Królu Arturze i jego rycerzach okrągłego stołu. Słynny Mag Merlin prosił Artura aby poszukał najcenniejszego przedmiotu na ziemi - Świętego Graala przywiezionego do Anglii przez Józefa z Arymatei. Jak dalej głosi legenda znaleźli go rycerze; Galahad, Bors i Persifal. Persifal żył autentycznie w XI wieku a w jego zapiskach znaleziono tekst:

"... Natrafiłem na strażników Graala, są to wielcy mnisi z mieczami przy boku zwanymi Templeisen (prawdopodobnie Templariusze)

Templariusze otrzymali słynne naczynie od zakonu Kotarów. Świętemu naczyniu przypisuje się wielkie właściwości, jakie przysługują tylko bogom. Miejsce pobytu Graala staje się rajem, kwitną cały rok kwiaty, ziemia wydaje urodzajne plony, nie ma chorób ani wojen a osoba, która z niego pije żyje wiecznie. Właśnie z tego powodu był obiektem poszukiwań.

Inny przekaz mówi, że Graal był misą, do której zlewano krew zabitych. Osoba, która wypije krew zabitych stanie się największym władcą na świecie a nawet może zostać bogiem.

Adolf Hitler mocno wierzył w tą legendę i miał obsesję na punkcie Świętego Graala. Naziści posiadali specjalne grupy badaczy i poszukiwaczy aby wywyższyć swoją rasę. Sekretne naczynie miało dać im niepokonaną armię. Nie ma żadnych informacji, które by mówiły, że hitlerowcy wpadli na ślad Świętego naczynia.

Słynny Mag Merlin też jest łączony ze Św. Graalem. Był niezwykłą osobą, żył w tym samym czasie co król Artur. Jedni uważali go za szatana inni za Boga.

Święty Graal otoczony jest wieloma legendami. Najmocniej interesowali się nim Celtowie (mit arturiański) i Niemcy.

Święty Graal nadal pozostaje tajemnicą a legendy mówią, że aby doznać oświecenia należy poznać tajemnicę Graala. Również Kościół Katolicki zaakceptował Świętego Graala. Używa się kielicha podczas Eucharystii. Chleb i wino przeistaczają się w Ciało i Krew Chrystusa. Nie jest to już legendą czy teorią, pierwszy cud Eucharystyczny miał miejsce w VIII wieku we włoskim miasteczku Lanciano. Podczas, gdy kapłan odprawiał Mszę Świętą Hostia trzymana w jego rękach przemieniła się w okrągły kawałek ciała a wino w kielichu w krew. Ciało pozostało w tej samej formie a w kielichu powstało 5 nierównych skrzeplinek krwi. W Kościele Św. Franciszka w Lanciano można oglądać zachowane relikwie tego wydarzenia. Zjawisko to powtórzyło się w roku 1574. W dniu dzisiejszym mamy zanotowane 132 przypadki cudu Eucharystycznego.

Święty Graal daje nieśmiertelność, łączy z Bogiem, przywołuje do siebie wybranych, karmi i poi, bije od niego jasne światło, jest cudem dla ludzi godnych, ale w kontakcie z niegodnymi potrafi być groźny, te osoby wpadają w choroby lub umierają. Tak się stało w chwili znalezienia Świętego Graala w legendzie Artura. Jeden z jego poszukiwaczy po wypiciu z niego napoju zaraz potem umarł.

Mit Graala jest badany od wieków i ma wiele interpretacji. Ale kto ma dużą intuicję przeczuwa, że nie tędy droga ...

Na ziemskim padole otaczamy się tylko symbolami wielkich mocy, które istnieją we wszechświecie i mają potężne znaczenie.

"...Co na górze to i na dole..."

Strażnicy Graala są wiecznymi duchami, którzy nigdy nie byli ludźmi. Żaden ludzki duch nie jest zdolny wejść do tej przestrzeni nawet po osiągnięciu najwyższej doskonałości. Nasz ziemski kielich jest symbolem innego Graala symbolizującego Najczystszą Miłość
i Bożą Siłę. Opromieniony jest Najwyższym Światłem a w jego środku wszystko wrze niczym gotująca się szkarłatna krew. Rozlewająca się z niego Miłość Boga tworzy nowy byt, schodzi w dół i zalewa cały wszechświat. Dzień, w którym pojawia się nad nim Święta Gołębica oznacza zesłanie Ducha Świętego. Ta chwila przynosi odnowienie siły. Od tego procesu zależy trwanie całego stworzenia.

Święty Graal znajduje się na najwyżej położonym miejscu świata duchowego. Stoi tam zamek Graala, który jest postawiony na wierzchołku całego stworzenia. Punktem wyjściowym całego stworzenia jest promieniowanie wychodzące z tego miejsca. Kapłanem i Królem mistycznego zamku jest Amfortas, będący bardzo blisko ludzkich duchów.

W nieodwracalnych prawach Bożej Woli musi wszystko po zakończeniu procesu ewolucji i uzyskaniu doskonałości powrócić do Źródła, ale nigdy nie może wysunąć się przed Boga.

Vancouver
20 Dec. 2007

WIESŁAWA

FONTANNA ŻYCIA

W głębi oceanu wszechświata,
gdzie świeci potężne słońce,
znajduje się kraina
o wielkim uroku.
Jest to królestwo prawdy
i krystalicznego światła.
Skrywa w sobie
magiczne sekrety.

Króluje tam Wielki Pan.
Dostojny Król.
Jego szata wyhaftowana,
diamentami.
W ręku trzyma
złote berło.

O Miłościwy Królu!
Jakie jest Twoje imię?
W Twojej koronie lśni
sześcioramienna gwiazda,
upleciona z granatów i rubinów.

Wysyłasz tajemnicze błyski.
Wprawiasz w wielki zachwyt.
Przyglądam się Twojej twarzy,
lecz nie sposób jej uchwycić.
Bijący od Ciebie blask,
oślepia me oczy.

Podałeś mi dłoń,
kiedy przekroczyłam Twoją furtkę
ale Twojego dotyku nie poczułam.
Wskazywałeś mi drogę
a ja płynęłam za Tobą.

Przybyliśmy do wielkiego zamku,
było to prześliczne cudo.
Cały zbudowany ze szmaragdów.
Pulsował mistycznym
zielonym światłem.
Jego wysmukłe wieżyczki,
ginęły wysoko w chmurach.
Była ich niezliczona ilość.

Czyje to królestwo?
Kto tu zamieszkuje?
Nie słyszałam odpowiedzi..

Przypominało legendę
Świętego Graala.
Ta niezbadana mistyczna kraina,
której nikt nigdy,
dobrze nie widział.

Na środku dziedzińca
zobaczyłam dziwną fontannę.
Wyglądała jak potężny
kryształowy kielich.
A w tym kryształowym szkle
pływały okruchy złota.

W środku coś falowało
i wrzało ...
niczym płynna
wulkaniczna lawa.

A nad tą fontanną
unosiły się srebrzyste mgły.
Jakaś niewidzialna ręka
tkała nić ... fioletową
i zawieszała ją wokoło.

Dookoła czuwali strażnicy,
dobrze strzegli tego miejsca.
Odezwały się głosy,
z tego puchara
napełnia się twoja czara.

Nagle pojawiła się biała gołębica.
Zanurzyła swe skrzydła
w tych mglistych oparach.
Przykleiły się do nich fioletowe nici.
Świeciły urzekającym błyskiem.

Zielony zamek otoczyła,
kolorowa tęcza.
Strażnicy pokłonili się głęboko.
Mocnym głosem chór zaśpiewał,
wtórowała piękna muzyka.

O cudowna gołębico!
Zanieś te opary
wiecznego życia,
okryj nimi całą Ziemię.

Niech tam zapanuje
pokój i miłość!
Fioletowym światłem,
przemień harde dusze
na szczere złoto.

Oświeć ich mądrością
i wieczną prawdą.
Niech zrozumieją
skąd się bierze życie.

Niech poznają tajemnice
swojego istnienia.
Niech Twój Święty nurt,
poruszy Boską Miłość.
Niech wszyscy
połączą się ze światłem
i wracają do Królestwa Bożego.

Vancouver
21 Sep. 2005

Wiesława