WIERSZ WIGILIJNY 2009

WIERSZ WIGILIJNY

Ten jeden jedyny dzień w roku najpiękniejszy
Modlitwą zmierzchu się staje
Gdy pierwsza gwiazdka na niebie
Zapala radości świateł rozstaje
Biały obrus z sianem
Uśmiechnięte twarze
A na talerzu kolejne wigilijne danie
I splecione rozmodlone dłonie z marzeń smutku
Gdy kogoś przy stole na zawsze już nie staje
Migoce światłami choinka
Nadziei szept niesie
Że teraz będzie lepiej weselej radośnie
I nikt już więcej swoich sennych smutków
Na świecie nie rozniesie...
Niech szczęście i śmiech dziecka
W świątecznej swawoli
Będzie dla nas drogą i światłem spotkania
Miłości prawdziwej i błogosławieństw Pana
A dobro ubóstwa Rodziny z Betlejem
Przykładem wiecznej jasności
I czystości... każdej duszy niemej.

Elżbieta Bieńko-Kornacka