Można ją przeprowadzić po uprzednim oczyszczeniu jelit i wątroby,
bądź po innych terapiach oczyszczających jak: głodówki czy
oczyszczania ajurwedyjskie. Należy ją wykonać dokładnie według
przedstawionego poniżej sposobu postępowania. Jest w zasadzie
terapią przynoszącą korzyści dla ciała i ducha, ma wschodni rodowód-
z tybetańskiej ajurwedy. Zgodnie z nauką ayurwedy oddychając oprócz
tlenu przyswajamy pewien rodzaj energii zawarty w powietrzu zwany w
sanskrycie prana. Robiąc wdech wprowadzamy powietrze do płuc, a
pranę poprzez zatoki do mózgu.
Chcąc więc w pełni zadbać o swoje zdrowie powinno się mieć na uwadze
górne drogi oddechowe, a zwłaszcza kanaliki nosowe i zatoki.
Niestety, w dzisiejszych czasach większość ludzi ma różnego rodzaju
problemy z tym obszarem, a popularność leków na zapchany nos i
zatoki ciągle wzrasta. Choroby zatok mogą mieć różne przyczyny:
niewłaściwa dieta, zanieczyszczone powietrze, nadmiar różnych
sztucznych aromatów (kosmetyki i tzw. „chemia gospodarcza”), stres
powodujący chaotyczne oddychanie, itd.
Jednocześnie w parze z tymi przyczynami może pojawić się pewien,
widziany z perspektywy wschodniej medycyny problem, otóż uważa ona,
że zanieczyszczony i niewydolny organizm w pustych przestrzeniach
zatok lokuje różne złogi, których nie potrafi wydalić na zewnątrz.
Wszystko to razem powoduje, że delikatny aparat w górnych drogach
oddechowych, który ma służyć przyswajaniu siły życiowej, czyli
prany, źle funkcjonuje lub wcale nie działa. Może powstać stan,
kiedy nadmiar prany zostaje uwięziony w zatokach, pojawiają się
objawy typu: nagłe zmiany nastroju, złe samopoczucie, cienie pod
oczami. To, że oddychanie wiąże się z nerkami, jak uważa medycyna
wschodu, może też być przyczyną faktu, że osoby uzależnione od
kokainy chorują zawsze na nerki.
Terapia oczyszczająca zatoki, odciągająca nadmiar uwięzionej energii
z twarzy, głowy i stymulująca jednocześnie pracę nerek.
Przeciwwskazania:
Nie wolno jej stosować bezpośrednio po kąpieli,
posiłku, akcie seksualnym, spożyciu alkoholu, w ciąży i podczas
menstruacji. Potrzebna jest pomoc drugiej osoby.
Akcesoria:
-Szklany zakraplacz do oczu z gumową końcówką
-Świeży korzeń imbiru
-Jedna łyżeczka brązowego cukru
-Niewielka ilość czystej wody
-Płatki kosmetyczne
-Butelka gorącej wody bądź gorący kataplazm
-Olej sezamowy
Przygotowanie:
Zetrzeć lub zmiażdżyć korzeń imbiru i wycisnąć sok do małej
miseczki. Na każde 2 łyżki soku z imbiru dodać szczyptę brązowego
cukru i odrobinę wody, co uchroni imbir od utraty soku. Większe
ilości tej mieszanki można przechować w lodówce. Podgrzać wodę,
podgrzać lekko olej sezamowy (niewielka ilość), przygotować wszystko
w zasięgu ręki.
Niech osoba poddająca się tej terapii położy się na plecach. Kilkoma
okrężnymi ruchami z zastosowaniem oleju sezamowego należy wykonać
lekki masaż twarzy pacjentowi, aby rozluźnić mięśnie, pobudzić
krążenie i spowodować wniknięcie oleju w skórę. Następnie ucisnąć
kilkakrotnie skórę nad zatokami wzdłuż linii nosa i nad oczami.
Przykryć twarz płatkami kosmetycznymi zostawiając odsłonięty jedynie
nos. Na krótką chwilę położyć na jednej połowie twarzy butelkę z
gorącą wodą (owinąć ją ściereczką, aby nie poparzyć pacjenta),
przełożyć na drugą stronę i powtarzać do chwili, aż twarz będzie
zaróżowiona, a olej się wchłonie. Ułożyć zrolowany ręcznik pod
karkiem pacjenta, nieco odchylając i unosząc jego głowę, aby dziurki
w nosie były prostopadłe do podłogi. Zaciskając lewe nozdrze
pacjenta palcem środkowym lub wskazującym lewej ręki, zakraplaczem
wpuścić 3 do 5 kropli mieszanki z soku imbirowego do prawego
nozdrza.
Pomasować lekko okolicę powyżej i poniżej prawego oka pacjenta. Oko
może zacząć łzawić, może również wystąpić nieznaczne drganie twarzy
pacjenta, można je stłumić lekkim poklepywaniem, co rozluźni
mięsnie. Po chwili, gdy pacjent będzie gotów, podać w identyczny
sposób mieszankę do lewego nozdrza. Po zakończeniu terapii należy
pomóc pacjentowi się podnieść, podtrzymując go, następnie trzymając
jedną rękę na jego mostku drugą należy pomasować kręgosłup.
Należy powstrzymać się przez jakiś czas od wykonywania gwałtownych
ruchów i co najmniej godzinę odpocząć. Stosować tę terapię
codziennie przez trzy dni. Efekty, poza wyżej wymienionymi: lepsza
relaksacja i sen, przypływ energii, oczyszczenie zatok, zmniejszenie
napięcia, znikanie cieni i obrzęków pod oczami, może powodować zanik
bólu głowy, problemów z oczami i uszami.
Źródło: Robert Sachs „Sekrety tybetańskiej ayurwedy”
|