MIECZ PRAWDY

TWÓJ WELON

Człowiek z reguły żyje owinięty całunem zapomnienia... zapomniał o Bogu, o Jego prawdziwej naturze... ale najbardziej bolesne, że nawet zapomniał o własnej duszy. Złożyło się na to wiele powodów. Jednym z nich jest niemożność zrozumienia wyższej energii, tego naszego jądrowego napędu do życia nie tylko na tej Ziemi. Jest to energia naszego Królestwa i z przykrością muszę tutaj stwierdzić, że nadal znają ją tylko nieliczni, którzy naprawdę dojrzeli do wyższych poziomów świadomości. Dodatkowo dzisiejszy świat mocno zawierzył technologii.

Człowiek zapomniał skąd tak naprawdę się wywodzi, że jest częścią natury, wody, skały, ziemi, wszystkich roślin. To poprzez kontakt z tymi wszystkimi Królestwami wzrasta w nim wielka moc. To te światy budzą w nim tą wielką jądrową energię - i potrzebny mu do tego wzrostu podmuch silnego wiatru i szum wysokiej fali i kontakt jego stóp z ziemią, po której chodzi i wszystko to co te niższe Królestwa w niego wnoszą, a bywa nawet, że go swoją wielką mocą osłabią... lecz świat roślin, zbiera wszystkie jego energie w całość i ponownie puszcza tą maszynę w ruch, która zwie się człowiek... a ten kroczy przed siebie i bywa, że wiatr go przewróci, że woda zatopi i wielokrotnie brakuje mu sił, ale kiedy ten malutki kwiatek na łące na niego popatrzy ten je szybko odzyskuje... bo w tym maleńkim kwiatu jest ta wielka siła, która i ciebie człowieku potrafi zregenerować... po to mamy te nasze rośliny, aby nas wzmacniały, leczyły i wznosiły... i kto umie się z nimi połączyć nigdy nie przegra swojego życia... i kiedy potrafi swoją naturę zgrać ze wszystkimi tymi Królestwami jego dech życia wznosi go prostu do Źródła wszystkiego, które jest najlepszą osłoną naszego całego bytu.

Kiedy człowiek wchodzi na ten wyższy poziom rodzi się w nim pragnienie pomagania innym... i te osoby mogą dać z siebie bardzo dużo, o wiele więcej niż ludzie chcą tego słuchać i z tego czerpać... a czasami wystarczy tylko słuchać co oni mają do powiedzenia.

I nędzny ten człowiek, który nie chce takiego słuchać. I ilu jest jeszcze niegotowych na to i określają tych, którzy już usłyszeli, zrozumieli mianem czarownic, głupków i próbują ich z powrotem zepchnąć w technologię wyprodukowaną za pomocą ich kiepskich mózgów.

Jakże jeszcze ogrom ludzi na tej Ziemi otulają ciągle ciemne płaszcze, kompletnie ich okrywają i w ten sposób ci nadal służą ciemności, mało tego, chcą w te mizerne pola wepchnąć innych.

Są i tacy, którzy mają ochotę się zbliżyć do tych mocniej przebudzonych, ale nie pozwala im na to jeszcze ich strach, uprzedzenia, ograniczenia i ci będą najmocniej podnosić na nich pieści, bo czują się wspaniale w swoim ograniczonym świecie... i lękają się, aby im tego nie zniszczyć... a wystarczyłoby się tylko do nich zbliżyć, wnikliwiej posłuchać co oni mówią, a z pewnością odnieśliby duże osobiste korzyści.

I ciągle mało na tej Ziemi mędrców, którzy przyszli z wysokich planów, aby pomóc ludzkości wyprowadzić ich poza to ogrodzenie, w którym sami się uwięzili... i wprowadzić w tą jedyną tajemną bramę, która wiedzie człowieka do wieczności.

I nasuwa się pytanie, dlaczego tak mało mędrców tutaj do nas na Ziemię przychodzi?

Wszystko odbywa się według zapotrzebowania... marnowaliby na Ziemi tylko swój cenny czas, bo przecież ignoranci i tak by ich nie słuchali, przecie oni mają inne drogi, do światów technologii, swoich pragnień z tym związanych i na to tracą swoją cenną energię i swój cenny czas na Ziemi.

A przecież ta zasłona, która nas skrywa i zasłania ten drugi świat jest bardzo cienka... chociaż nie ukrywam, wielu z nas będzie ją rozrywać przez długie lata, a nawet przez wiele wcieleń.

Człowiek jak motyl, zawinięty jest w swój kokon, a kiedy z niego wyfruwa jest piękny i umie wysoko latać... podróżować w inne wymiary, dotyka wszystkich Królestw, a te go ciągle wzbogacają. Ten piękny motyl po tych wszystkich Królestwach fruwa za darmo i za darmo rozdaje swoją wiedzę, doświadczenia... i piękne są te jego wynurzenia, aczkolwiek nie wszyscy są na nie gotowi.

Czym wzbijasz się wyżej tym więcej widzisz, więcej słyszysz, czego normalni ludzie nie są w stanie zobaczyć, i nie musisz w to wszystko wierzyć co oni mówią, obserwując świat z ich pułapu, ale chociaż posłuchaj.

Wszystkie wielkie cykle, transformacje ukryte są za zasłoną... tak samo jak ziarno pod warstwą gleby, pod którą kiełkuje i wzrasta... i czym większe są te grubości, które człowiek musi rozpuścić tym bardziej podniesie swoją świadomość... i budzi się z nowym sposobem życia, zrozumienia, budzi się jego zawartość duszy, to jest ta wiedza tam zgromadzona i zawarta w niej potężna energia... a ta potężna już energia pomaga w przebudzeniu wielu innych dusz.

I nie musisz nic specjalnego robić, nadawać tej energii jakiś konkretny kierunek, więzić ją w posturach jogi, aby rozrywać swojego welonu struktury, bo ci się wydaje, że w ten sposób szybko wzrośniesz... a może się zdarzyć, że ten welon pęknie nie w tym miejscu co potrzeba, bo brak ci zrozumienia i zbyt mocno nadużywasz nie te punkty, które są ci akurat potrzebne... i nie będzie łatwo je zreperować.

Dlatego na drodze do przebudzenia wystarczy tylko słuchać, rozbudzać swoją duszę, a ona umie już pobudzić tą falę, na której płynie i nadać jej pęd na różnych poziomach, ona dobrze wyczuwa gdzie jest płytka, a gdzie głęboka woda i sama toruje sobie drogę naprzód.

I od czego tu zacząć, na czym się skupić... skup się na swoich najciemniejszych punktach, na tych, które ciągle w tobie nieustannie figlują i zasłaniają drogę do światła, tą twoją ścieżkę... i tam podążaj, to ona wyprowadzi cię poza ten welon jakim cię zasłonięto.

Ale ten welon też powinieneś poszanować, dał ci bezpieczeństwo w chwili, kiedy ty byłeś jeszcze ślepy i głuchy... a kiedy ty zaczynasz nadsłuchiwać i mocniej się wpatrywać w tą zasłonę, która zasłania ci inne światy, to ta powoli się rozpuszcza i zaczynasz coś widzieć, tą wyższą energię świetlną, aż ta zasłona zupełnie znika.

A mnie pozostało tylko cię uściskać w świetle dnia, w wirze wolności i wśród wielu mądrych przewodników.

Vancouver
4 Sep. 2016

WIESŁAWA