|
(Słowa ukryte z arabskiego 55)
56. O Synu Człowieczy!
Ty pragniesz złota, a Ja zaś pragnę twej niezależności odeń.
Tyś za bogactwo twoje uznał złoto, Ja zaś uznałem za twe
bogactwo wzbicie się twoje ponad nie. Na życie moje! To Moja
wiedza, a tamto zaś twoja mrzonka; jakże więc droga Moja może
pogodzić się z twoją?
(Słowa ukryte z arabskiego 56)
57. O Synu Człowieczy!
Bogactwem Mym obdzielaj biednych Moich, abyś w niebiosach
czerpał z zasobów niegasnącego blasku i skarbów nieprzemijającej
chwały. Na życie Moje! Złożenie duszy twej w ofierze
wspanialsze jest; gdybyś mógł widzieć Moimi oczyma.
(Słowa ukryte z arabskiego 57)
58. O Synu Człowieczy!
Świątynia
istnienia jest Moim tronem; oczyść go ze wszystkich rzeczy,
abym Ja na nim zasiadł i zamieszkał.
(Słowa ukryte z arabskiego 58)
59. O Synu Tego, Który Jest!
Twe serce jest Moim domem; uświęć je dla Mego zstąpienia. Twój
duch jest Moim zwierciadłem; oczyść go dla Mego objawienia.
(Słowa ukryte z arabskiego 59)
60. O Synu Człowieczy!
Połóż dłoń na łono Moje, abym się
wzniósł ponad
ciebie, promienny i świetlisty.
(Słowa ukryte z arabskiego 60)
61. O Synu Człowieczy!
Wznieś się do Mego nieba, ażebyś posiadł radość połączenia
i pił łykami wyborne wino z kielicha niezniszczalnej chwały.
(Słowa ukryte z arabskiego 61)
62. O Synu Człowieczy!
Wiele dni przeszło nad tobą, podczas gdyś się zajmował
mrzonkami twymi i tworami próżnej wyobraźni. Jak długo
drzemać będziesz na łożu twoim? Wznieś głowę twoją ze
snu, albowiem Słońce sięgnęło już zenitu; niechaj zaświeci
nad tobą światłem piękności.
(Słowa ukryte z arabskiego 62)
63. O Synu Człowieczy!
Światło rozlało blask swój na ciebie od horyzontu świętej
góry i duch oświecenia powiał na Synaj serca twego. Uwolnij
się przeto od zasłon próżnej wyobraźni i wejdź na dwór Mój,
ażebyś gotów był do wiekuistego życia i godny spotkania ze
Mną. Niechaj w ten sposób nie zstąpi na ciebie śmierć, ni
zmęczenie, ni troska.
(Słowa ukryte z arabskiego 63)
64. O Synu Człowieczy!
Wieczność Moja jest Moim tworem; stworzyłem ją dla ciebie,
Uczyń zeń szatę świątyni twojej. Jedność Moja jest Moim
dziełem; przeznaczyłem ją dla ciebie. Przystrój się w nią,
abyś po wieczność całą był objawieniem wiekuistej Mej
istoty.
(Słowa ukryte z arabskiego 64)
65. O Synu Człowieczy!
Majestat Mój jest Moim darem dla ciebie, a wielkość Moja
znakiem Mej łaski dla ciebie. Co Mnie się godzi, tego nie
pojmie nikt ani też nikt nie zdoła opowiedzieć. Zaprawdę,
zachowałem to w ukrytych Mych składnicach i w skarbcach
rozkazu Mego na znak łaskawości Mojej dla sług Moich i miłosierdzia
dla ludu Mego.
(Słowa ukryte z arabskiego 65)
66. O Dzieci Boskiej i Niewidzialnej Istoty!
Staną zapory na drodze waszej miłości dla Mnie, a niepokój
chwytać będzie dusze na Me wspomnienie; albowiem rozum nie może
Mnie pojąć ni serce zawrzeć Mnie w sobie.
(Słowa ukryte z arabskiego 66)
67. O Synu Piękna!
Na ducha Mego i łaskę Moją! Na miłosierdzie Moje i piękno
Moje! Wszystko, com ci objawił językiem potęgi i napisał piórem
mocy dla ciebie, było wedle twojej możności i zrozumienia,
nie wedle Mojego stanu i melodii Mego głosu.
(Słowa ukryte z arabskiego 67)
68. O Dzieci Człowiecze!
Zali nie wiecie, dlaczego z jednej was ulepiliśmy gliny? By nie
wynosił się nikt z was ponad innego. Rozważajcie po wszystkie
czasy w sercach waszych, jak zostaliście stworzeni. Żeśmy
stworzyli was wszystkich z jednej i tej samej materii, przeto się
godzi wam być jako jedna dusza, chadzać jednymi stopami, jadać
jednymi usty i mieszkać w jednym kraju, aby przez czyny wasze i
postępki znaki jedności oraz istota wewnętrznej swobody
objawione zostały z głębi duszy waszej. Oto rada Moja wam
dana, o synowie światłości. Baczcie na radę tę, byście
zyskali owoc świętości z drzewa cudownej chwały.
(Słowa ukryte z arabskiego 68)
69. O Synowie Ducha!
Wyście skarbami Moimi, albowiem w was złożyłem perły
tajemnic Moich i klejnoty wiedzy Mojej. Strzeżcie ich od obcych
pośród sług Moich i od bezbożnych wśród ludu Mego.
(Słowa ukryte z arabskiego 69)
70. O Synu Tego, Który trwały przy Własnej Swej Istocie w Królestwie
Własnej Miłości!
Wiedz, żem na ciebie wionął wszystkimi woniami świętości,
żem ci objawił w pełni Moje słowo, żem poprzez ciebie
udoskonalił łaskę Moją i żem dla ciebie pragnął tego,
czego dla Siebie samego pragnąłem. Bądź więc rad temu, co
Mnie jest miłe, i bądź Mi wdzięczny.
(Słowa ukryte z arabskiego 70)
71. O Synu Człowieczy!
Wszystko, cośmy ci objawili, pisz atramentem światła na
tablicy ducha twego. Gdyby nie było to w mocy twojej, uczyń
atramentem twoim istotę serca twego, a jeślibyś tego zaś nie
mógł, pisz wówczas tym atramentem szkarłatnym, który na
wszystko inne - by światło jego trwało na wieki wieków.
(Słowa ukryte z arabskiego 71)
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Słowa ukryte
(z perskiego)
W Imię Pana Słów, Potężnego
1. O Wy, Którzy posiadacie Wzrok Ducha i Rozeznanie!
Pierwszy zew Umiłowanego jest taki: O niebiański słowiku! Prócz
różanego ogrodu ducha nie miej innego mieszkania! O posłańcze
Salomona miłości! Prócz Sheby [Szeby] Ukochanego nie szukaj
innego schronienia! O nieśmiertelny feniksie! Prócz szczytu góry
wierności innego miejsca sobie nie wybieraj! Tam zamieszkanie
twoje, jeżeli na skrzydłach duszy wzbijesz się w sfery nieskończoności
i dążysz do celu swego.
(Słowa ukryte z perskiego 1)
2. O Synu Ducha!
Ptak szuka gniazda, a słowik piękna róży, gdy zaś te ptaki,
ludzkie serca, ciesząc się śmiertelnym pyłem zbłądziły
precz od wieczystego gniazda i skierowawszy wzrok ku bagnom
opieszałości pozbawione są blasku obecności Bożej.
Niestety! Jakie dziwne i smutne, że dla marnej czary odwróciły
się od falującego oceanu sfer na wysokościach i pozostały z
dala od niebios chwały.
(Słowa ukryte z perskiego 2)
3. O Przyjacielu!
W ogrodzie twego serca nie sadź niczego prócz róży miłości
i nie wypuszczaj słowika pragnienia i tęsknoty. Ceń
towarzystwo sprawiedliwego, a odłącz się od wspólnoty z
bezbożnym.
(Słowa ukryte z perskiego 3)
4. O Synu Sprawiedliwości!
Dokądże może się udać miłośnik oprócz do ziemi
ukochanego swego i, który szukający zazna spokoju z dala od
pragnienia serca swego? Dla prawdziwego kochanka życiem jest połączenie
a śmiercią rozłąka. Pierś jego próżna jest cierpliwości,
a serce nie ma spokoju. Miriady żywotów by porzucił, by śpieszyć
do ustronia ukochania swego.
(Słowa ukryte z perskiego 4)
5. O Synu Pyłu!
Zaprawdę powiadam ci: ze wszystkich ludzi najopieszalszym jest
ten, kto próżno wadzi się słowami, albo też wynieść się
stara nad brata swego. Mów: O bracia, niechaj czyny, nie słowa
będą ozdobą waszą.
(Słowa ukryte z perskiego 5)
6. O Synu Ziemi!
Wiedz zaprawdę, że serce, w którym najmniejszy szczątek
zazdrości jeszcze zostaje, nigdy nie dotrze do wiecznego Mego
państwa ani nie będzie wdychało słodkich zapachów świętości
tchnących z Mojego świętego królestwa.
(Słowa ukryte z perskiego 6)
7. O Synu Miłości!
Jeden krok tylko dzieli cię od świetnych szczytów na wysokości
i niebiańskiego drzewa miłości. Podejmij krok ten, następnym
wznieś się zaś ku nieśmiertelnym sferom i wnijdź do
przybytku wieczności. Więc posłuch temu daj, co objawione ci
zostało przez pióro chwały.
(Słowa ukryte z perskiego 7)
8. O Synu Chwały!
Bądź czujny na ścieżce świętości i wejdź do nieba
komunii twojej ze Mną. Oczyść twe serce blaskiem ducha i śpiesz
na dwór Najwyższego.
(Słowa ukryte z perskiego 8)
9. O Lotny Cieniu!
Opuść niższe poziomy wątpienia i wznieś się ku wzniosłym
szczytom pewności. Otwórz twe oczy prawdy, ażebyś ujrzał
przewidoczne Piękno i zawołał: Cześć niechaj będzie Panu,
najznakomitszemu ze stwórców.
(Słowa ukryte z perskiego 9)
10. O Synu Pragnień!
Nakłoń ucha do tych słów: Nigdy śmiertelne oko nie pozna
wiekuistego piękna, a serce bez życia w niczym nie znajdzie
uciechy oprócz zwiędłego kwiecia. Bowiem podobne podobnego
szuka i cieszy się otoczeniem własnego rodzaju.
(Słowa ukryte z perskiego 10)
11. O Synu Pyłu!
Oślep twe oczy, byś patrzał na Moje piękno; zatkaj twe uszy,
byś słuchał słodkich tonów Mego głosu; próżnym się stań
wszelkiej nauki, byś dostał część twą z Mojej wiedzy i uświęć
się ponad bogactwa, byś zyskał trwały udział z oceanu
Mojego wiekuistego dobra. Oślep twe oczy na wszystko prócz
Mego piękna; zatkaj twe uszy na wszystko prócz Mego wezwania;
próżnym się stań wszelkiej nauki prócz wiedzy o Mnie ażebyś
z jasnym wzrokiem, czystym sercem i bacznym uchem wstąpił na
dwór Mej świętości.
(Słowa ukryte z perskiego 11)
12. O Obdarzony Dwoma Wzrokami!
Zamknij jedno oko, a otwórz drugie. Zamknij jedno na świat i
wszystko, co się w nim znajduje, a otwórz drugie na błogosławione
piękno Ukochanego.
(Słowa ukryte z perskiego 12)
13. O Dzieci Moje!
Lękam się byście pozbawieni śpiewu niebiańskiego gołębia
nie zwrócił się ku krainom zatraty i nie rzuciwszy okiem na
piękno róży znów nie wrócili do wody i gliny.
(Słowa ukryte z perskiego 13)
14. O Przyjaciele!
Nie opuszczajcie wiekuistego piękna dla wdzięków, co
przemijają, i uczuć waszych nie wiążcie ze śmiertelnym tym
światem pyłu.
(Słowa ukryte z perskiego 14)
15. O Synu Ducha!
Nadchodzi czas, gdy słowik świętości nie będzie już
roztaczał tajemnic ducha i pozbawieni będziecie boskiej
melodii i głosu z wysokości.
(Słowa ukryte z perskiego 15)
16. O Istoto Opieszałości!
Miriady niebiańskich języków złączyły się w dźwięk
jednej mowy i miriady ukrytych tajemnic objawione zostały w
jednej melodii; jednak, niestety, nie ma ucha, co by słuchało,
ni serca, co by pojęło.
(Słowa ukryte z perskiego 16)
17. O Towarzysze!
Wrota Bezmiejscowego stoją otworem i zamieszkanie ukochanego
upiększone jest krwią miłośników, a jednak wszyscy oprócz
niewielu pozbawieni są wstępu do niebiańskiego grodu, a z
tych niewielu nawet niewielka tylko garstka ujrzeć się dała z
czystym sercem i uświęconym duchem.
(Słowa ukryte z perskiego 17)
18. O Mieszkańcy Najwyższego Raju!
Głoście upewnionym, że w krainach świętości, opodal niebiańskiego
raju, ukazał się nowy ogród, wokół którego krążą ci, którzy
zamieszkują krainę na wysokościach i nieśmiertelni mieszkańcy
przewysokiego raju. Nie szczędźcie zatem starań by dopiąć
tych poziomów, abyście z ich anemonów snuć mogli tajemnice
miłości oraz z wiecznego ich owocu czerpać poznanie rzeczy
ukrytych Boskiej i doskonałej mądrości. Pociecha to dla oczu
tych, co wchodzą tam i zamieszkują.
(Słowa ukryte z perskiego 18)
19. O Przyjaciele Moi!
Czyście puścili w niepamięć ten istotny i promienny poranek,
gdyście w tych uświęconych i błogosławionych stronach
zebrani byli wszyscy wobec Mnie w cieniu drzewa życia,
zasadzonego w przewspaniałym raju? Wszyscyście słuchali w
zdumieniu, kiedym wygłaszał te trzy najświętsze słowa: O
przyjaciele! Nie przekładajcie swej woli nad Moją, nigdy nie
pragnijcie tego, czego Ja dla was nie pragnę i nie zbliżajcie
się do Mnie z sercem bezdusznym, skalanym przez światowe
nadzieje i chęci. Gdybyście tylko uświęcili dusze wasze,
wspomnielibyście w tej oto godzinie to miejsce i te strony i
prawda słów Moich oczywistą stałaby się dla was wszystkich.
(Słowa ukryte z perskiego 19)
W ósmym z najświętszych wierszy, w piątej Tablicy Raju, mówi
On:
20. O Wy, co niby martwi leżycie na Łożu Opieszałości!
Wieki minęły i cenne wasze żywoty niemal dobiegły końca, a
przecież żaden czysty cech wasz nie dotarł Naszego dworu świętości.
Choć pogrążeni w oceanie niewiary, jednak ustami wyznajecie
jedyną prawdziwą wiarę Bożą. Tego, kogo mam w obrzydzeniu,
pokochaliście i z wrogiem Moim zawarliście przyjaźń. Stąpacie
mimo to po Mojej ziemi, próżni i radzi z siebie, nie bacząc
na to, żeście się uprzykrzyli krainie Mojej i, że stroni od
was wszystko, co jest w niej. Gdybyście tylko otworzyli oczy,
przełożylibyście zaprawdę miriadę smutków ponad taką radość,
a samą śmierć uznali za lepszą od takowego życia.
(Słowa ukryte z perskiego 20)
21. O Ruchomy Kształcie Pyłu!
Ja pragnę komunii z tobą, ty jednak nie chcesz położyć we
Mnie ufności. Miecz twego buntu obalił drzewo nadziei twojej.
Ja zawsze jestem blisko ciebie, tyś jednak zawsze daleki jest
ode Mnie. Ja niezniszczalną chwałę dla ciebie wybrałem, lecz
bezgraniczne poniżenie ty sam wybrałeś dla siebie. Póki czas
jeszcze, wróć się i nie trać sposobności twojej.
(Słowa ukryte z perskiego 21)
22. O Synu Pragnień!
Uczeni i mędrcy latami zabiegali, lecz nie zdołali dotrzeć
przed oblicze Przesławnego; żywoty swe spędzili w
poszukiwaniu Jego, lecz nie ujrzeli piękna Jego rysów. Ty zaś
tymczasem bez trudu dopiąłeś celu i bez wysiłku zdobyłeś
to, czegoś szukał. Lecz mimo to pozostałeś tak osłonięty w
zasłony miłości własnej, że oczy twe nie ujrzały piękna
Ukochanego ni ręka twa nie dotknęła skraju Jego szaty.
Dziwcie się temu, wy, którzy obdarzeni jesteście wzrokiem
ducha!
(Słowa ukryte z perskiego 22)
23. O Mieszkańcy Grodu Miłości!
Śmiertelne wiatry wionęły na wiekuistą świecę i tuman pyłu
przesłonił piękno niebiańskiego Młodziana. Oto zwierzchnik
monarchów miłości uciśniony przez sługi ciemięstwa i gołąb
świętości w szponach puchaczy uwięziony. Mieszkańcy namiotów
chwały oraz niebiańska gromada płaczą i lamentują wy mimo
to spoczywacie w krainie opieszałości i między wiernych
przyjaciół liczycie siebie! Jak próżne są mrzonki wasze!
(Słowa ukryte z perskiego 23)
24. O Wy, Co jesteście szaleni, jednak nosicie Imię Mądrych!
Czemu nosicie przebranie pasterzy, gdy w sercu jesteście
wilkami, które zawzięły się na trzodę Moją? Jesteście
jako gwiazda poprzedzająca świt, co ukazuje się z promienistością
i blaskiem, lecz tych, co dążą do Mojego grodu, wiedzie na ścieżki
zatraty.
(Słowa ukryte z perskiego 24)
25. O Piękni z Pozoru, ale w Istocie Plugawi!
Jesteście jako jasna, ale gorzka woda, która na pozór się
zdaje czystym kryształem, ale gdy jej niebiański Probierca
skosztuje, ani jedna jej kropla nie będzie przyjęta. Zaiste,
promień słoneczny pada tak samo i na proch i na zwierciadło,
lecz różnią się one odblaskiem, jak gwiazda różni się od
ziemi nie, niezmierzona jest różnica!
(Słowa ukryte z perskiego 25)
26. O Przyjacielu Mój na Słowa!
Rozważ przez chwilę. Czyś kiedy słyszał, aby przyjaciel i
wróg mieszkali w jednym sercu? Wygnajże zatem tego, kto obcy,
aby Przyjaciel wszedł do Swego domu.
(Słowa ukryte z perskiego 26)
27. O Synu Prochu!
Wszystko, co istnieje w niebiosach i na ziemi, przeznaczyłem
dla ciebie, oprócz ludzkiego serca, które uczyniłem siedzibą
Mojej piękności i chwały: Tyś jednak dom Mój i mieszkanie
oddał innemu ode Mnie i gdy tylko objawiciel świętości Mojej
skierował się do Swego siedliska, obcego znalazł w nim i pośpieszył,
bezdomny, do świętego przybytku Ukochanego. Pomimo to nie
chciałem wyjawić twej tajemnicy i nie pragnąłem wstydu
twego.
(Słowa ukryte z perskiego 27)
28. O Istoto Pragnień!
O wielu świtaniach zwracałem się ze sfer Bezmiejscowego do
twej siedziby i znajdowałem cię na łożu wygód gdzieś był
zajęty innym ode Mnie. Poczym wracałem błyskawicą ducha do
sfer niebiańskiej chwały i nie szepnąłem o tym nic w
ustroniach Moich zastępom świętości.
(Słowa ukryte z perskiego 28)
29. O Synu Szczodrobliwości!
Z pustyń nicości gliną rozkazu Mego do bytu cię wyłoniłem
i przeznaczyłem dla kształtowania twego każdy z atomów
istnienia oraz istotę wszech stworzonych rzeczy. Tak oto, zanim
wyszedłeś z łona matki, dwa źródła lśniącego mleka ci
przeznaczyłem, oczy, co by cię strzegły i serca, co by cię
kochały. Z dobrodziejstwa Mego, w cieniu miłosierdzia Mego żywiłem
cię i istotą łaski Mojej i względów chroniłem cię. Zaś
celem Mym było w tym wszystkim, ażebyś dotarł wiecznego królestwa
Mego i godnym stał się Mych niewidzialnych darów. Tyś jednak
niebacznym pozostał i kiedyś wieku twego doszedł, niedbałyś
się okazał na wszystkie łaski Moje, tak, że zupełnie stałeś
się niepomny i odwróciłeś się od wrót Przyjaciela, aby
zamieszkać w progach wroga Mego.
(Słowa ukryte z perskiego 29)
30. O Niewolniku Świata!
O wielu świtach dech łaskawości Mojej unosił się nad tobą
i widział cię w głębokim śnie na łożu opieszałości i opłakując
położenie twoje powracał tam, skąd przybył.
(Słowa ukryte z perskiego 30)
31. O Synu Ziemi!
Jeżeli Mnie mieć pragniesz, nie szukaj oprócz Mnie nikogo, a
jeśli patrzeć chcesz na Moje piękno, zamknij twe oczy na świat
i wszystko, co zawiera, gdyż Moja wola i wola innego ode Mnie,
jak ogień z wodą, nie mogą mieszkać w jednym sercu.
(Słowa ukryte z perskiego 31)
32. O Ty, Któryś był obcy, a został przygarnięty!
Płomyk serca twego zapalony jest ręka Mojej mocy; nie gaś jej
wrogimi wiatry miłości własnej i żądzy. Lekarzem wszystkich
twych cierpień jest twe wspomnienie o Mnie, pamiętaj o tym. Miłość
Mą uczyń najdroższym twoim skarbem i strzeż jej niby wzroku
własnego i życia.
(Słowa ukryte z perskiego 32)
33. O Bracie Mój!
Słuchaj przesłodkich słów z miodowych Moich ust i pij ze
strugi niebiańskiej świętości z Moich płynących słodyczą
warg. Zasiewaj ziarna boskie mądrości Mojej na czystą glebę
serca twego i polewaj je wodą pewności, aby hiacynty mądrości
Mej i wiedzy zazieleniły się w świętym grodzie twego serca.
(Słowa ukryte z perskiego 33)
34. O Mieszkańcy Raju Mego!
Rękami miłosierdzia zasadziłem drzewinę miłości waszej i
przyjaźni w świętym ogrodzie raju i polewałem zbożnymi
deszczami Mej miłościwej łaski. Teraz, kiedy nadchodzi
godzina wydania owocu, nie szczędźcie starań, aby doznała
ochrony i aby jej nie pochłonął płomień namiętności i
żądzy.
(Słowa ukryte z perskiego 34)
35. O Przyjacielu Mój!
Pogaście lampy błędu a wznieście w sercach waszych wieczną
pochodnię przewodnictwa bożego. Wkrótce bowiem nie będą
probiercy rodu ludzkiego nic przyjmowali przed Uwielbianego świętym
obliczem oprócz istoty cnoty i czystych a świętych czynów.
(Słowa ukryte z perskiego 35)
36. O Synu Prochu!
Mądrzy są ci, którzy nie przemawiają dopóki nie zdobędą
posłuchu, jak szafarz, co nie podaje kielicha, póki nie
znajdzie tego, który pragnie, i zakochany, co głosu z serca
nie dobywa, póki nie spojrzy na piękno przedmiotu swej miłości.
Rzucaj więc ziarna mądrości i wiedzy na czystą glebę serca,
a trzymaj je w ukryciu, póki hiacynty mądrości Boskiej nie
wykwitną z serca, a nie zaś z błota i gliny.
W pierwszym wierszu Tablicy umieszczone jest i zapisane oraz
ukryte w świątyni przybytku Bożego:
(Słowa ukryte z perskiego 36)
37. O Sługo Mój!
Nie porzucaj dla cielesnych rozkoszy niezniszczalnego królestwa
i nie odrzucaj państwa niebiańskiego dla światowych pragnień.
Wiekuistego to żywota strumień trysnął ze źródła pióra
miłościwego; dobrze się dzieje tym, co zeń piją.
(Słowa ukryte z perskiego 37)
38. O Synu Ducha!
Rozbij twą klatkę i jako feniks miłości wzbij się w świętości
niebiosa. Wyrzeknij się siebie samego i napełniony duchem miłosierdzia,
zamieszkaj w sferach niebiańskiej świętości.
(Słowa ukryte z perskiego 38)
39. O Latorośli Prochu!
Nie zadowalniaj się wygodą mijającego dnia i nie pozbawiaj
samego siebie wiekuistego spokoju. Nie odrzucaj ogrodu wiecznych
rozkoszy za garstkę prochu śmiertelnego świata. Wznieś się
z więzienia twego na cudne błonia na wysokościach i ze śmiertelnej
twej klatki lot wzbij do raju Bezmiejscowego.
(Słowa ukryte z perskiego 39)
40. O Sługo Mój!
Uwolnij się z kajdanów tego świata i
oswobodź duszę z więzienia
miłości własnej. Sposobność twoją pochwyć, gdyż nie powróci
już więcej do ciebie.
(Słowa ukryte z perskiego 40)
41. O Synu Służebnicy Mojej!
Gdybyś był ujrzał królestwo nieśmiertelne, porzucić byś
się starał ten znikomy świat. Ale w ukryciu przed tobą
pojmie nikt prócz czystego sercem.
(Słowa ukryte z perskiego 41)
42. O Sługo Mój!
Oczyść twe serce ze złości i pośpiesz, wolny od wszelkiej
zawiści, ku niebiańskiemu dworowi świętości.
(Słowa ukryte z perskiego 42)
43. O Przyjacielu Mój!
Kroczcie drogami tego, co miłe Przyjacielowi, i wiedzcie o tym,
że nic nie jest miłe oprócz rzeczy, co miłe są Jego ludowi.
Znaczy to, że nikt nie ma wchodzić w dom przyjaciela swego,
chyba iż temu to miłe, ani rąk swoich kłaść na jego
skarby, ani swej woli dawać pierwszeństwo przed wolą swojego
druha, ni w żaden sposób siebie nad niego przekładać. Rozważcie
sobie to wy, którym jest dany wzrok ducha.
(Słowa ukryte z perskiego 43)
44. O Towarzyszu Tronu Mego!
Nie słuchaj zła i nie widź zła. Nie poniżaj się ani nie
biadaj i nie płacz. Zła nie powiadaj, abyś nie słyszał mówionym
go tobie i nie przesadzaj błędów innych, by własne twoje błędy
nie zdały się równie wielkimi oraz nikomu nie życz poniżenia,
by własne twe poniżenie nie ukazało się jasno. Przeżywaj
dni swego życia, które są krótsze od przelotnej chwili, z
nieskazitelnym umysłem, sercem niepokalanym, czystą myślą i
uświęconą istotą ażebyś, wolny i rad, złożył cielesną
powłokę podążył do niebiańskiego raju i zamieszkał na
zawsze w wiekuistym królestwie.
(Słowa ukryte z perskiego 44)
45. Niestety, niestety, Wy, Którzy się kochacie w światowych
Pragnieniach!
Z szybkością błyskawicy minęliście Ukochanego i serca
oddali szatańskim mrzonkom. Zginacie kolana przed tworami próżnej
waszej wyobraźni i nazywacie je prawdą. Wzrok obracacie na
ciernie i nazywacie je kwieciem. żadnego tchu czystego wasz
oddech nie wyłonił ani też powiew wolności ducha nie powiał
z błonia serc waszych. Na wiatr rzuciliście pełne miłości
rady Ukochanego i wymazali je całkiem z tablicy waszych serc i
jak zwierzęta, które mieszkają na polach, poruszacie się i
bytujecie na pastwiskach żądzy i namiętności.
(Słowa ukryte z perskiego 45)
46. O Bracia W Pochodzie na Drodze!
Czemuście zaniedbali wspomnienie Ukochanego i trwali z dala od
świętej Jego obecności? Istota piękna jest pod niezrównanym
namiotem, usadowiona na tronie chwały, gdy wy się tymczasem
bawicie próżnymi sporami. Słodkie zapachy świętości wieją
i powiew szczodrobliwości się wznosi, wy jednak wszyscy jesteście
cieżko strapieni i pozbawieniście tego. Biada wam oraz tym, którzy
kroczą waszymi drogami i dążą w wasze ślady.
(Słowa ukryte z perskiego 46)
47. O Dzieci Pragnienia!
Złóżcie strój chełpliwości i rozdziejcie się z szat
pychy.
(Słowa ukryte z perskiego 47)
W trzecim z najświętszych wierszy na Rubinowej Tablicy te oto
słowa umieszczone i napisane zostały przez pióro
niewidzialnego:
48. O Bracia!
Bądźcie wyrozumiali dla siebie nawzajem i uczuć nie przywiązujcie
do rzeczy przyziemnych. Nie pysznijcie się chwałą i nie wstydźcie
upokorzenia. Na Moje piękno! Z prochu stworzyłem wszystko i w
proch to wszystko obrócę.
(Słowa ukryte z perskiego 48)
49. O Dzieci Prochu!
Opowiadajcie bogatym, jak o północy wzdychają ubodzy, aby
niedbalstwo ich nie powiodło na ścieżki zagłady i nie
pozbawiło udziału z Drzewa Dostatków. Moją jest rzeczą
hojność i dobrodziejstwo; dobrze się dzieje tym, którzy się
zdobią w Me cnoty.
(Słowa ukryte z perskiego 49)
50. O Istoto Namiętności!
Oddal od siebie wszelką chciwość i szukaj zadowolenia,
albowiem chciwy był w niedostatku we wszystkie czasy, a kto
zadowolony, ten zawsze był kochany i chwalony.
(Słowa ukryte z perskiego 50)
51. O Synu Służebnicy Mojej!
Nie trap się niedostatkiem ani zawierzaj bogactwom, bowiem
przychodzi za niedostatkiem bogactwo, a za bogactwem przychodzi
niedostatek. Ale być biednym we wszystko oprócz Boga jest
przecudownym darem; wartości daru tego nie umniejszaj, bowiem
uczyni cię w końcu bogatym w Boga i pojmiesz wówczas
tajemnice słów: "Zaprawdę jesteście biedni", a święte
słowa: "Wszystko należy do Boga" zabłysną niby
brzask wspaniałym blaskiem na horyzoncie serca tego, kto miłuje,
i w bezpieczeństwie zasiądą na tronie bogactwa.
(Słowa ukryte z perskiego 51)
52. O Dzieci Niedbalstwa i Namiętności!
Wroga Mojego wpuściliście w dom Mój, a przyjaciela Mego zeń
wygnali, bowiem oddaliście serce innej miłości dla Mnie. Nakłońcie
uszu do słów Przyjaciela i w stronę Jego raju się obróćcie.
Pozorni przyjaciele w pogoni za własnym dobrem zdają się
kochać nawzajem, gdy zaś prawdziwy Przyjaciel pokochał i
kocha was dla was samych i co więcej, cierpiał nawet dla
przewodnictwa waszego utrapień co nie miara. Nie bądźcie więc
niewierni takiemu Druhowi - pośpieszcie raczej ku Niemu. Takim
jest słońce słowa prawdy i wierności, co zaświtało na
horyzoncie pióra Pana wszech imion. Otwórzcie zatem uszy, by słuchać
słowa Boga, podpory w niebezpieczeństwie, samoistnego.
(Słowa ukryte z perskiego 52)
53. O Wy, co się pysznicie śmiertelnym Bogactwem!
Wiedzcie zaprawdę, że bogactwo wielką jest zaporą pomiędzy
tym, który szuka, a przedmiotem tęsknoty jego, pomiędzy tym,
który kocha, a jego ukochanym. Bogacze, prócz niewielu, nie
dotrą nigdy przed dwór obecności Jego ani też wejdą w gród
zadowolenia i rezygnacji. Dobrze się dzieje zatem bogaczowi, któremu
dostatki nie grodzą drogi do wiekuistego królestwa i nie
odbierają wstępu do niezniszczalnego państwa. Na przenajwiększe
imię! Świetność bogacza takiego blaskiem obleje mieszkańców
nieba, jak słońce leje światło swe na ludy ziemi.
(Słowa ukryte z perskiego 53)
54. O Bogacze Ziemi!
Ubodzy, którzy są między wami, przeze Mnie wam są
powierzeni; strzeżcie tych, których wam powierzyłem i własną
się wygodą wyłącznie nie zajmujcie.
(Słowa ukryte z perskiego 54)
55. O Synu Namiętności!
Oczyść się ze skalania bogactwa i w doskonałej ufności wstąp
w niedostatku sfery, abyś ze źródła wolności duchowej
czerpać mógł wino nieśmiertelnego życia.
(Słowa ukryte z perskiego 55)
56. O Synu Mój!
Towarzystwo bezbożnych przysparza zmartwienia, a przyjaźńn ze
sprawiedliwym oczyszcza serce ze rdzy. Kto szuka komunii z
Bogiem, niech ima się towarzystwa umiłowanych Jego, a kto usłyszeć
pragnie słowo Boże, niechaj da posłuch słowom wybrańców
Jego.
(Słowa ukryte z perskiego 56)
57. O Synu Prochu!
Strzeż się! Nie chadzaj z bezbożnym ani też szukaj przyjaźni
jego, taki towarzysz albowiem promienność serca w piekielny
ogień obraca.
(Słowa ukryte z perskiego 57)
58. O Synu Służebnicy Mojej!
Jeżeli szukać pragniesz łaski Ducha Świętego, tedy ze
sprawiedliwym zawrzyj przyjaźń, wychylił bowiem czarę
wiekuistego życia z rąk nieśmiertelnego Szafarza i jak
prawdziwy poranek obdarza światłem i budzi do życia serca
umarłych.
(Słowa ukryte z perskiego 58)
59. O Niebaczni!
Nie sądźcie, że tajemnice serca są ukryte, przeciwnie,
wiedzcie z pewnością, że wyraźnymi głoskami są ryte i
widne stoją przed świętym Obliczem.
(Słowa ukryte z perskiego 59)
60. O Przyjaciele!
Zaprawdę mówię, iż cokolwiek skryliście w głębi serc
waszych, to dla Nas jest widoczne i jasne niby dzień, ale że
jest zatajone, Nasza to łaska i względy, a nie zaś wasza zasługa.
(Słowa ukryte z perskiego 60)
61. O Synu Człowieczy!
Kroplę rosy z bezdennego oceanu miłosierdzia Mego wylałem na
ludy świata, lecz nie znalazłem nikogo, kto by się ku niej
skierował, bowiem odwrócił się każdy od niebiańskiego wina
jedności ku szpetnym mętom nieczystości i rad ze śmiertelnej
czary, odepchnął kielich nieśmiertelnego piękna. Niegodne to
jest, czym się zadowolił.
(Słowa ukryte z perskiego 61)
62. O Synu Prochu!
Nie odwracaj oczu twych od niezrównanego wina nieśmiertelnego
Kochanka i nie otwieraj ich na szpetne i śmiertelne męty. Weź
z rąk boskiego Szafarza kielich nieśmiertelnych rozkoszy, ażeby
cała mądrość była twoją i byś usłyszał tajemniczy głos,
który cię wzywa z niewidzialnych sfer. Wołaj głośno: O wy,
którzyście niscy celami! Czemu odwróceni od Mego świętego i
nieśmiertelnego wina, wzrok kierujecie ku przemijającym wodom?
(Słowa ukryte z perskiego 62)
63. O Ludy Ziemi!
Wiedzcie zaprawdę, że nieprzewidziana klęska idzie za wami i
bolesna zapłata was czeka. Nie sądźcie, że to coście
uczynili, zostało wymazane z przed Mego oblicza. Na piękno
Moje, nie! Wszystkie wasze czyny wyryło pióro Moje jasnymi głoskami
na chryzolitowej tablicy.
(Słowa ukryte z perskiego 63)
64. O Ciemiężcy na Ziemi!
Powstrzymajcie ręce wasze od ucisku, bowiem ślubowałem Sobie,
że niesprawiedliwości nikomu płazem nie puszczę. To jest
przymierze Moje, które ustanowiłem nieodwołalnie w chronionej
tablicy i przypieczętowałem pieczęcią Mej chwały.
(Słowa ukryte z perskiego 64)
65. O Buntownicy!
Pobłażliwość Moja rozzuchwaliła was i długa Moja cierpliwość
niebacznymi was uczyniła, tak iż ognistego rumaka namiętności
spięliście na zgubne drogi, co do zagłady prowadzą. Czyście
sądzili, żem Ja niebaczny jest lub nieświadomy?
(Słowa ukryte z perskiego 65)
66. O Wychodźcy!
Język stworzyłem po to, aby Mnie wspominał; oszczerstwem go
nie kalajcie. Gdy ogień miłości własnej was ogarnie,
pomnijcie własne błędy, nie błędy stworzeń Moich, gdyż każdy
z was zna lepiej siebie samego niż innych.
(Słowa ukryte z perskiego 66)
67. O Dzieci Wyobraźni!
Wiedzcie zaprawdę, że gdy promienny poranek zaświta na
horyzoncie wieczystej świętości, wówczas tajemnice szatańskie
i w mroku nocy popełnione czyny odkryte będą i jasne się
staną wobec wszech ludów świata.
(Słowa ukryte z perskiego 67)
68. O Ziele, Które wyrastasz z Prochu!
Dlaczego brudne ręce twe wprzód nie dotknęły własnej twojej
szaty i czemu z sercem skalanym pragnieniem i namiętnością
szukasz komunii ze Mną i wstępu do Mego świętego królestwa?
Dalekiś jest od tego, czego pragniesz.
(Słowa ukryte z perskiego 68)
69. O Dzieci Adama!
Święte słowa i czyste, piękne czyny wznoszą się w niebiosa
Boskiej chwały. Dołóżcie starań, aby wasze czyny czyste się
stały od pyłu miłości własnej i nieszczerości i aby łaskę
znalazły na dworze chwały. Albowiem wkrótce probiercy człowieka
nie będą w świętej obecności Uwielbianego nic przyjmowali
oprócz istoty cnoty i czystych a świętych czynów. Jest to słoneczna
gwiazda mądrości i Boskich tajemnic, co zaświeciła nad
horyzontem woli Boskiej. Błogosławieni są ci, którzy się ku
niej obroócą.
(Słowa ukryte z perskiego 69)
70. O Synu Tego Świata!
Miła jest bytu, byś tylko do niej dotarł. Pełna jest chwały
sfera wieczności, byś tylko poza ten świat śmiertelny się
przedostał. Słodka jest święta ekstaza, gdybyś wychylił
kielich ukrytych tajemnic z rąk niebiańskiego Młodziana. Jeślibyś
stan ten osiągnął, wolny byś był od śmierci i zatrtaty, od
grzechu i mozołu.
(Słowa ukryte z perskiego 70)
71. O Przyjaciele Moi!
Wspomnijcie sobie przymierze, któreście ze Mną zawarli na górze
Párán, w świętych obwodach Zamánu. Na świadków jego wziąłem
niebiańską gromadę oraz mieszkańców nieśmiertelnego grodu,
a teraz przecież nie widzę nikogo, kto by był wierny
przymierzu. Pycha i bunt zaiste z serc je wymazały, tak, że i
śladu po nim nie zostało. Lecz choć Mi to było wiadome,
czekam i nie wyjawiłem tego.
(Słowa ukryte z perskiego 71)
72. O Sługo Mój!
Tyś jest jak pięknie hartowany miecz, ukryty w cieniu pochwy,
przez co wartość jego niewidoczna zostaje dla oka znawcy. Wyjdź
przedto z pochwy miłości własnej i pragnień, ażeby wartość
twa zabłysła i objawiona została całemu światu.
(Słowa ukryte z perskiego 72)
73. O Przyjacielu Mój!
Tyś jest słoneczną gwiazdą na niebie Mej świętości;
niechaj kalanie świata nie zaćmi twego blasku. Rozedrzyj zasłonę
niebaczności, abyś wyłonił się z poza chmur w pełni blasku
i przystroił wszystko w szaty życia.
(Słowa ukryte z perskiego 73)
74. O Dzieci Chełpliwości!
Dla przelotnego panowania porzuciliście Mnie niezniszczalne królestwo
i w śmiertelne przybrawszy się barwy w dumę się nimi
wzbijacie. Na Moje piękno! Wszystkich was zgromadzę pod
jednobarwnym baldachimem pyłu i wszystkie te przeróżne barwy
zetrę, wyjątek dla tych tylko czyniąc, którzy się w Moją
przybrali, a ta zaś wolna jest od wszelkiej barwy.
(Słowa ukryte z perskiego 74)
75. O Dzieci Opieszałości!
Nie oddawajcie serc waszych doczesnemu władztwu i nie radujcie
się nim. Jesteście jako niebaczny ptak, co na gałęzi z pełnym
spokojem szczebioce, gdy nalgle śmierć-łowczyni obala go na
ziemię i ślad nie pozostaje z melodii jego, kształtu ani
barwy. Dajcie baczenie przeto, o niewolnicy namiętności.
(Słowa ukryte z perskiego 75)
76. O Synu Służebnicy Mojej!
Kierowanie niebiańskie wyrażało się zawsze słowami, lecz
teraz obróciło się w czyny. To znaczy, każdy winien pełnić
czyny, które są czyste i święte, albowiem w słowach wszyscy
biorą udział, podczas gdy czyny takiego pokroju właściwe są
umiłowanym Naszym. Sercem i duszą dołóżcie zatem starań,
by się odznaczyć czynami. Taką wam radę dajemy w tej świętej,
pełnej blasku tablicy.
(Słowa ukryte z perskiego 76)
77. O Synu Sprawiedliwości!
W nocnej godzinie piękno nieśmiertelnej Istoty wzbiło się ze
szmaragdowych wyżyn wierności do Sadratu'l-Munthahá i zawodziło
takie łkania, że niebiańska gromada i ci, co na wysokościach
mieszkają, płakali słysząc płacz jego. Poczem spytano go,
czemu ten szloch i biadanie. Odrzekł: Jak przykazano, trwałem
w oczekiwaniu na wzgórzu oddania, lecz nie wionęła ku mnie żadna
woń wierności ze strony mieszkańców ziemi. Wówczas, do
powrotu wezwany, spojrzałem - i oto wiele gołębi świętości
ujrzałem w bolesnej męce w szponach psów ziemi. Zaczem
i pełna blasku i zapytała o ich imiona. Wszystkie wyrzeczone
zostały oprócz jednego. A gdy na naleganie pierwsza litera
imienia została wypowiedziana, wszyscy mieszkańcy komnat
niebiańskich wybiegli ze swego siedliska chwały. Kiedy zaś
druga litera wypowiedziana została, wszyscy w pył padli niby
jeden mąż. W tej chwili głos się dał słyszeć z głębi świętego
miejsca: "Dotąd - i nie dalej". Zaprawdę świadczymy
temu, co uczynili i temu co czynią.
(Słowa ukryte z perskiego 77)
78. O Synu Służebnicy Mojej!
Pij ze strumienia Boskiej tajemnicy, która płynie z ust miłościwego,
i w jutrzni słowa bożego rozeznaj blask nieukryty słonecznej
gwiazdy mądrości. Siej ziarna Boskiej mądrości Mojej na
czystą glebę serca i polewaj je wodą pewności, aby hiacynty
wiedzy i mądrości wyrosły zielenią w świętym grodzie
serca.
(Słowa ukryte z perskiego 78)
79. O Synu Pragnień!
Jak długo szybować będziesz w sferach namiętności? Skrzydła
ci dałem, abyś wzlatywał w duchowe sfery świętości, nie zaś
w dziedziny szatańskich wyobraźni. Grzebień ci również dałem,
byś Moje kruczo czarne włosy rozczesywał, nie zaś kaleczył
Me gardło.
(Słowa ukryte z perskiego 79)
80. O Sługo Mój!
Wyście drzewami Mojego ogrodu; godne i piękne wydać winniście
owoce, by dla was i dla innych z tego był pożytek. Wszystkim
więc jest nakazane poświęcać się rzemiosłom i sztukom, w
nich bowiem tkwi tajemnica dostatku, o wy, którzyście
obdarzeni rozumem. Bowiem stan rzeczy zależy od środków, a łaska
Boska za wszystko wam starczy. Drzewa, które owoców nie rodzą,
były i będą po wieki godne wrzucenia w ogień.
(Słowa ukryte z perskiego 80)
81. O Sługo Mój!
Najnikczemniejsi są tacy; którzy żadnego owocu na ziemi nie
wydają; tacy zaprawdę liczeni są wśród martwych, a nawet
martwi przed obliczem Boga lepsi są od tych gnuśnych i
martwych dusz.
(Słowa ukryte z perskiego 81)
82. O Sługo Mój!
Najlepsi z ludzi są tacy, którzy pracą zdobywają mienie i
wydają je na siebie i na bliźnich swoich, dla miłości Boga,
Pana wszystkich światów,
(Słowa ukryte z perskiego 82)
Cudowna Oblubienica niebiańska, ukryta pod zasłoną chwały,
widna się stała oczom z łaski Bożej i świętej Jego dobroci
jak promienne światło bijące z oblicza Ukochanego. Świadczę,
o przyjaciele, iż łaska jest dokonana, próba jawnie spełniona
i świadectwo ustanowione. Teraz niech się pokaże, czego wysiłki
wasze na ścieżce samozaparcia dokonają. W ten sposób łaska
Boska zlana została na was i na tych, którzy są w niebiosach
i na ziemi. Wszelka cześć niechaj będzie Bogu, Panu
wszystkich światów.
(Słowa ukryte, epilog)
Przygotował Pablo
|
