Człowiek i jego myślenie to rodzaj więzienia,
które nas ogranicza i popycha do osobistych pragnień...
to niejednokrotnie przynosi nam piekło na Ziemi.

Wyjście z tego więzienia to oświecenie...
człowiek już zdaje sobie sprawę z otaczającej go rzeczywistości...
rozumie czym jest cierpienie a czym jest szczęście...
a to zrozumienie jest niczym innym
tylko jego wewnętrzną mądrością,
która budzi się w nim jako wiedza poprzednich wcieleń
i poprzez zjednoczenie z Całością.

Ostateczna prawda to bezinteresowność...
już nie boimy się "pustki" w swoim życiu
i to ta świadomość otwiera nam drzwi
do ucieczki z naszego więzienia...
i uciekamy raz na zawsze.

"Pustka" - nie może nas niepokoić i pozbawia argumentów demony...
i w tym zawieszeniu rozgrywają się wielkie rzeczy w naszej duszy -
chytry "Rzemieślnik" przekształca nas w piękny klejnot.

Wszystkie nasze zdarzenia są powiązane z losem innych ludzi:
tak pozytywnych jak i negatywnych...
kiedy jesteśmy w stanie "pustki"
wielu będzie chciało wejść do naszej pustej komnaty
i będą chcieli ją na siłę urządzać, siać w nasze życie własny chaos...
i pojawią się po cichu w chytry sposób
a kiedy ich odepchniemy wrócą z wielką siłą
i próbują nas na siłę ulepszać według własnego szablonu.

Człowiek oświecony ma świadomość wszystkich zjawisk wokół niego
i szybko rozpoznaje te działania, ponieważ już wie kim jest i dokąd dąży
i żadne argumenty ze świata zewnętrznego nie trafiają do jego pustej komnaty.

Ma w swoim ciele inne pokłady mentalnej energii,
i może już podróżować w czasie i w przestrzeni...
i na tej drodze należy pamiętać:
czym więcej wkładamy wysiłku
aby uzyskać własne szczęście
tym bardziej będziemy nieszczęśliwi...
tylko w pustce własnych pragnień
docieramy do najwyższego celu...

i sztuka wyzwolenia z naszego więzienia jest w nas
a życie będzie bardzo bolesne,
kiedy strzelamy w swoje własne serce...
a twoje serce jest ważne
toteż nie możemy go zniszczyć...
jak je zniszczysz nie będziesz miał swojego przewodnika.

Namaste

Vancouver
26 Jan. 2016

WIESŁAWA