Jan Chrzciciel chrzcił Jezusa wodą w Jordanie:

"Wtedy przyszedł Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć chrzest od niego. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: 'To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie'? Jezus mu odpowiedział: 'Pozwól teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe. Wtedy mu ustąpił." (Mt 3, 13-15)

Chrzest jest aktem, którego nie może dokonać w pełni każdy kto nie został w tym celu wybrany. Potrzebny jest człowiek, który połączony jest ze światłem. Tylko ktoś taki może być pośrednikiem między światłem i osobą chrzczoną. Jan Chrzciciel został do tego powołany, miał swoich zwolenników i przeciwników, ale właśnie do niego przyszedł Jezus.

Często Jezus ukazany jest w towarzystwie trzech aniołów lub utożsamia się Go z trzema mędrcami, którzy przynieśli mu dary. Jest to symbol Świętej Trójcy. Tak się składa, że Ozyrys i Horus byli utożsamiani z trzema gwiazdami z pasa Oriona i z trzema piramidami w Gizie. Wielkim symbolem jest rzeka Nil przepływająca obok trzech piramid.

Rzeka - woda, w której zanurza się człowiek podczas chrztu symbolizuje jego odrodzenie.

"A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego zstępującego jak gołębicę i przychodzącego na Niego." (Mt 3, 16)

W mitologii egipskiej gołębica jest związana z Syriuszem i Izydą. Chrzest symbolizuje odblokowanie Trójcy - trzech gruczołów w mózgu: thalamus, szyszynka, przysadka mózgowa.

Dużo ezoterycznych nauk podkreśla, że przysadka mózgowa jest ukryta w białej substancji, a szyszynka w pomarańczowo-żółtej. Dwie substancje określane jako mleko i miód, wielokrotnie wspominanych przez Biblię i wiele innych mitów.

W celtyckich Księgach Taliesina z XIII wieku, średniowieczny tekst związany jest z legendą Graala. Daje do zrozumienia, że w głowie człowieka znajdują się krople płynu, które czynią, że może zobaczyć przeszłość, stan obecny i przyszłość tak, jakby czas przestał istnieć i jest tylko TERAZ. Przeszłość i przyszłość są przeciwstawne i związane z samicą i samcem (szyszynka - przysadka). Księgi określają to zjawisko jako niedostępne w świadomości zwykłych ludzi. Tylko w chwili kiedy człowiek zaczyna żyć w chwili teraźniejszej, odcina od siebie przeszłość i przyszłość, chociaż dla większości ludzi takie życie wydaje się nudne, bezbarwne i umarłe, aktywuje się thalamus. Thalamus jest odpowiedzialny za wieczne TERAZ i więź z Najwyższym Doświadczeniem, które można uchwycić tylko w TERAZ. Właśnie w takiej chwili zostają zsynchronizowane obie półkule mózgowe, zostaje połączone nieświadome ze świadomym. Utrzymanie tego stanu daje doświadczenie oświecenia, następuje eksplozja jasnego białego światła w głowie.

Bardzo istotnym symbolem, na który należy zwrócić uwagę, są dwa węże i słoneczny dysk nad głową. Ozyrys i Horus reprezentowali mądrość, ich symbolem był Ankh - życie, Set trzymał w ręku berło: władza - śmierć. Między życiem i śmiercią jest punkt zerowy i wszystkie związane przeciwieństwa, wszystko co człowiek przeżywa w okresie doświadczenia oświecenia, związane jest z gruczołami w mózgu i w kręgosłupie, gdzie wnikają rozlane oleje; spływają w dół i do ciała. Słoneczny dysk nad głową jest siódmym ośrodkiem, ale już związany z thalamusem. Thalamus (jajo) zostaje zapłodnione przez węża, aktywuje go i w tej samej chwili budzi się człowiek. Następuje jego odrodzenie. Dysk zostaje zawieszony między dwoma wężami (Ida i Pingala), dwoma kanałami nerwowymi.

W hinduizmie słoneczny dysk zwany jest sunya - co znaczy zero - punkt 0.

Osoba oświecona doświadcza białego światła w głowie, zmienia się w mistycznym alchemicznym procesie w złoto. Innymi słowy następuje alchemiczne małżeństwo dwóch substancji chemicznych.

Woda - oczyszcza i powołuje do czegoś nowego. Otwiera się nowa droga, człowiek dostaje klucz do własnego odrodzenia ... poprzez ogień!

"A głos z Nieba mówił: 'Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie'." (Mt 3, 17)