Hibiscus syriacus

1. Jam jest jako róża Sarońska, a lilija przy dolinach.
2. Jako lilija między cierniem, tak przyjaciółka moja między pannami.
3. Jako jabłoń między drzewem leśnem, tak miły mój między młodzieńcami. Pragnęłam siedzieć w cieniu jego, i siedzę; bo owoc jego słodki jest ustom moim.
4. Wprowadził mię w dom wina, mając za chorągiew miłość przeciwko mnie.
5. Oczerstwijcie mię temi flaszami, posilcie mię temi jabłkami; boć omdlewam od miłości.
6. Lewica jego pod głową moją, a prawica jego obłapia mię.
7. Poprzysięgam was, córki Jeruzalemskie! przez sarny i łanie polne, abyście nie budziły i nie przerywały snu miłego mego, dokąd nie zechce.
8. Głos miłego mego! oto on idzie skacząc po tych górach, a poskakując po tych pagórkach.
9. Miły mój podobny jest sarnie, albo młodemu jelonkowi; oto on stoi za ścianą naszą, wygląda z okien, patrzy przez kraty.
10. Ozwał się miły mój, a rzekł mi: Wstań, przyjaciółko moja! piękna moja! a pójdź.
11. Albowiem oto minęła zima! deszcz przeszedł, i przestał.
12. Kwiatki się ukazują na ziemi; czas śpiewania przyszedł, a głos synogarlicy słychać w ziemi naszej.
13. Figowe drzewo wypuściło niedojrzałe figi swoje, a macice winne rozkwitłe, wonią wydały; wstańże przyjaciółko moja, piękna moja! a pójdź.
14. Gołębico moja mieszkająca w rozpadlinach skalnych, w skrytościach przykrych! okaż mi oblicze twoje, niech usłyszę głos twój; albowiem głos twój wdzięczny, a oblicze twoje pożądane.
15. Połapcie nam liszki, liszki małe, które psują winnice; ponieważ winnice nasze kwitną.
16. Miły mój jest mój, a jam jest jego, który pasie między lilijami;
17. Ażby się okazał ten dzień, a cienie przeminęły. Nawróć się, bądź podobny, miły mój! sarnie albo jelonkowi młodemu na górach Beter. (Pieśn Salomona - St. Testament)

Rose of Sharon, o to kilka podstawowych faktów na temat tej nazwy.

Nazwa Rose of Sharon pojawiła się po raz pierwszy w roku 1611, w tłumaczeniu z hebrajskiego na j.angielski), w wersji King James Biblii wg adoracji "Pieśń Salomona" (2:1).

Sharon była jedną z największych i najpiękniejszych dolin w Palestynie za czasów króla Salomona. Była to bardzo żyzna ziemia, pokryta różnorakim kwieciem. Jednym z nich była szarońska róża (Hibiscus syriacus), która symbolizuje doskonałego człowieka. Jedna z oblubienic Salomona, Shulamite była zwana Różą Szaronu ze względu na swoją urodę i delikatność. Pewnie to ona śpiewała Salomonowi tą pieśń, która przetrwała wieki.

Róża uznawana jest za najbardziej idealny kwiat ze wszystkich kwiatów, jest królową wszystkich kwiatów, a wśród ludzi za najdoskonalszego z nas wszystkich jest uznawany Jezus Chrystus. Stąd Róża Sharonu została przypisana jako symbol oświecenia/doskonałości człowieka. Poprzez pięć zmysłów (pięć płatków róży szarońskiej) krocząc drogą czystości aż do osiągnięcia pełni doskonałości. Jezus Chrystus był doskonały w swojej naturze podobnie jak kwiat róży. Zwykle mąż żonie czy chłopak dziewczynie, swojej oblubienicy daje róże jako symbol miłości do niej. A Bóg w swojej miłości do ludzi dał nam Swojego Syna Jezusa, przez Niego przekazał nam swoją Miłość. Jezus Chrystus zapłacił olbrzymią cenę za miłość do człowieka. To zarazem znaczy, że Miłość Boga do człowieka, do nas wszystkich jest olbrzymia i nie liczą się żadne koszty. Bóg niczego więcej nie pragnie tylko tego jednego - wejść w osobisty związek z każdym człowiekiem.

Namaste

WIESŁAWA